Visayas



Ang mga taga-Negros sa Bisayas noong araw ay namumuhay na tiwasay at mariwasa. Ang pangalan ng kanilang hari ay Laon, isang taong may magandang kalooban. Ang mga tao roon ay nagsisigawa sa kanyang bukid at sila’y kahati sa ani.

Isang araw ay umuulan, at ang ulan ay lumakas ng lumakas hanggang sa bumaha sa bukid, anupa’t ang tubig ay umapaw hanggang tuhod, at tumaas hanggang baywang, at nagpatuloy ng paglaki hanggang leeg.

Nako! Masisira ang mga pananim, pati mga tao ay maapektohan ng pagbaha.

Iniutos ng hari na gumawa ng mataas na bunton ng lupa at iwinagayway ng hari ang kanyang birang at nagkaroon ng mga gamit na kinakailangan ng mga tao.

May isang malaking ahas na tumira sa bundok. Ang ahas ay may pitong ulong kakila-kilabot. Takot na takot ang mga tao sa ahas. Isang araw ay may dumating na isang binata na ang pangalan ay Kan. Siya’y makisig at mahiwaga.

Alinsunod sa utos ng hari pinatay niya ang ahas para sa mga tao. Pinangalan ang bundok Kanlaon, bilang para kay Kan at Haring Laon.

Para sa inyo at sa lahat ng mga tao papatayin ko ang ahas dahil hindi ako natatakot.

Dahil sa matapang ka, sige patayin mo ang ahas at pagkakalooban kita ng mga gabok na ginto at ang aking anak ay ipagkakaloob ko rin sayo upang maging asawa.



Ang mga taga-Negros sa Bisayas noong araw ay namumuhay na tiwasay at mariwasa. Ang pangalan ng kanilang hari ay Laon, isang taong may magandang kalooban. Ang mga tao roon ay nagsisigawa sa kanyang bukid at sila’y kahati sa ani.

Isang araw ay umuulan, at ang ulan ay lumakas ng lumakas hanggang sa bumaha sa bukid, anupa’t ang tubig ay umapaw hanggang tuhod, at tumaas hanggang baywang, at nagpatuloy ng paglaki hanggang leeg.

Nako! Masisira ang mga pananim, pati mga tao ay maapektohan ng pagbaha.

Iniutos ng hari na gumawa ng mataas na bunton ng lupa at iwinagayway ng hari ang kanyang birang at nagkaroon ng mga gamit na kinakailangan ng mga tao.

May isang malaking ahas na tumira sa bundok. Ang ahas ay may pitong ulong kakila-kilabot. Takot na takot ang mga tao sa ahas. Isang araw ay may dumating na isang binata na ang pangalan ay Kan. Siya’y makisig at mahiwaga.

Alinsunod sa utos ng hari pinatay niya ang ahas para sa mga tao. Pinangalan ang bundok Kanlaon, bilang para kay Kan at Haring Laon.

Para sa inyo at sa lahat ng mga tao papatayin ko ang ahas dahil hindi ako natatakot.

Dahil sa matapang ka, sige patayin mo ang ahas at pagkakalooban kita ng mga gabok na ginto at ang aking anak ay ipagkakaloob ko rin sayo upang maging asawa.



Ang mga taga-Negros sa Bisayas noong araw ay namumuhay na tiwasay at mariwasa. Ang pangalan ng kanilang hari ay Laon, isang taong may magandang kalooban. Ang mga tao roon ay nagsisigawa sa kanyang bukid at sila’y kahati sa ani.

Isang araw ay umuulan, at ang ulan ay lumakas ng lumakas hanggang sa bumaha sa bukid, anupa’t ang tubig ay umapaw hanggang tuhod, at tumaas hanggang baywang, at nagpatuloy ng paglaki hanggang leeg.

Nako! Masisira ang mga pananim, pati mga tao ay maapektohan ng pagbaha.

Iniutos ng hari na gumawa ng mataas na bunton ng lupa at iwinagayway ng hari ang kanyang birang at nagkaroon ng mga gamit na kinakailangan ng mga tao.

May isang malaking ahas na tumira sa bundok. Ang ahas ay may pitong ulong kakila-kilabot. Takot na takot ang mga tao sa ahas. Isang araw ay may dumating na isang binata na ang pangalan ay Kan. Siya’y makisig at mahiwaga.

Alinsunod sa utos ng hari pinatay niya ang ahas para sa mga tao. Pinangalan ang bundok Kanlaon, bilang para kay Kan at Haring Laon.

Para sa inyo at sa lahat ng mga tao papatayin ko ang ahas dahil hindi ako natatakot.

Dahil sa matapang ka, sige patayin mo ang ahas at pagkakalooban kita ng mga gabok na ginto at ang aking anak ay ipagkakaloob ko rin sayo upang maging asawa.