De Large Hadron Collider (LHC) is 's werelds krachtigste en grootste deeltjes-botser. Het bestaat uit een 27 km lange ondergrondse ring en vier grote deeltjesdetectoren.
De Large Hadron Collider is de zeer grote, zeer krachtige deeltjesversneller gebaseerd op de Europese Organisatie voor Nucleair Onderzoek (CERN). Een samenwerkingsproject met 22 lidstaten, het is het grootste en grootste wetenschappelijke experiment ooit gebouwd! De LHC werd voor het eerst omgeschakeld op 10 september 2008, tien jaar na de bouw ervan. Het werd in 2015 opnieuw opgestart na een upgrade om de aan de deeltjes geleverde energie te vergroten
Een hadron is een deeltje dat is samengesteld uit quarks, die bij elkaar worden gehouden door een sterke kracht. Hadrons omvatten neutronen, protonen, pionen en kaonen. Een collider is een soort van deeltjesversneller voor onderzoek. De collider stuurt deeltjes in botsing met elkaar binnen een detector door twee lichtbundels te gebruiken. De LHC verricht het grootste deel van haar onderzoek naar botsingen tussen protonen, maar is gebruikt om te kijken naar een botsing tussen lead-ionen. Wetenschappers breken de deeltjes samen om de bijproducten te analyseren met de bedoeling om de natuurwetten te begrijpen die deze deeltjes beheersen. Ze kijken of het standaardmodel van de deeltjesfysica in stand blijft, of dat dit model moet worden herzien.
Deeltjes worden versneld in een ondergrondse ring met behulp van supergeleidende elektromagneten. Om deze magneten goed te laten werken, moeten ze worden gekoeld door een netwerk van leidingen die vloeibaar helium leveren. Er zijn elektromagneten die de straal buigen, maar er zijn ook elektromagneten die de straal richten en de deeltjes dichter bij elkaar duwen. Stralen van deeltjes worden gemaakt om te botsen in een van de vier deeltjesdetectoren in de ring. Deze detectoren staan bekend als ATLAS, CMS, ALICE en LHCb.
ATLAS is een van de twee universele detectoren, samen met CMS. Hoewel zowel ATLAS als CMS vergelijkbare doelen hebben, gebruiken ze verschillende technologieën. ATLAS en CMS waren de twee deeltjesdetectoren die betrokken zijn bij het ontdekken van het Higgs Boson in 2013. ALICE en LHCb zijn twee experimenten die zijn ontworpen om bepaalde verschijnselen te bestuderen. ALICE is een detector van zware ionen en wordt gebruikt om quark-gluon-plasma te bestuderen. LHCb onderzoekt het verschil tussen materie en antimaterie door een deeltje te bestuderen dat bekend staat als een schoonheidskwark.
Er zijn twee kleinere experimenten genaamd TOTEM en LHCf die deeltjes bestuderen die langs elkaar heen schuiven in plaats van botsen. MoEDAL is een ander experiment dat in de buurt van LHCb wordt gevonden en is op zoek naar de hypothetische magnetische monopool.