Een autobiografie is een schriftelijk verslag van het leven van de schrijver. Autobiografische rekeningen worden in de eerste persoon geschreven en kunnen belangrijke gebeurtenissen in het openbaar leven bevatten, evenals privé-zaken, persoonlijke reflecties en emotionele reacties.
Een autobiografie is een schriftelijk verslag van het leven van de schrijver. Vanzelfsprekend strekken autobiografieën niet over het hele leven van de schrijver, maar over het algemeen bedekken van de geboorte tot het moment van schrijven. Deze accounts kunnen belangrijke gebeurtenissen in het openbaar leven bevatten, evenals privé-zaken, persoonlijke reflecties en emotionele reacties. Een subset van de autobiografie is het memoir, dat kleiner is dan autobiografie en vaak slechts een bepaald gedeelte van de ervaring van een schrijver vastlegt. Een memoir kan meer artistiek zijn in stijl en zich richten op gebeurtenissen die betrekking hebben op een bepaald thema, historische tijdspanne of periode van publieke relevantie. Elie Wiesel's memoir Night concentreert zich bijvoorbeeld alleen op de jaren die hij in concentratiekampen heeft doorgebracht tijdens de Holocaust.
Zowel autobiografieën als memoires zijn van nature subjectief. Ze zijn in eerste persoon geschreven en bevatten de reacties en meningen van de schrijver. Soms worden autobiografieën van opvallende figuren gemaakt door samenwerking met een professionele schrijver of door de enige inspanningen van een spookschrijver. Ghost schrijvers en medewerkers hebben in het algemeen een onderwerp voor het schrijven van een onderwerp en proberen zo de meningen en stijl van het onderwerp over te brengen alsof hij of zij de account eigenlijk heeft geschreven.
Biografieën zijn in de hedendaagse tijd nogal gebruikelijk geworden, maar historisch ontwikkelde het genre langzaam. St. Augustine's Confessions , geschreven in de late vierde eeuw, wordt algemeen beschouwd als de eerste westerse autobiografie. Gedurende de renaissance hebben een paar opgevoede burgers hun leven opgenomen; Opvallend onder hen was Benvenuto Cellini, een 16e eeuwse kunstenaar die geloofde dat alle grote mannen in hun eigen woorden een record moeten opleveren van hun prestaties. Dit model veranderde in de tijd, en veel begon de autobiografie als agent voor sociale verandering te zien. De 17e, 18e en 19e eeuw zagen de opkomst van de gevangenschap en slavenverhalen, waarvan de meeste een bepaald religieus, politiek of sociaal bericht uitbonden. Het narratief van het leven van Frederick Douglass werpt bijvoorbeeld een beeld van de wreedheden van de slavernij en speelde een belangrijke rol in de Amerikaanse abolitionistische beweging.
In toenemende mate hebben moderne lezers ontdekt dat een leven niet hoogstbevorderd moet zijn of lang een autobiografie moet verdienen. De beroemde Dagboek van Anne Frank is een simpel verslag van een gewoon meisje dat in buitengewone omstandigheden leeft, maar haar verhaal is door miljoenen over de hele wereld gelezen. Alle soorten atleten, acteurs, schrijvers en zangers publiceren hun autobiografieën jaarlijks. Zelfs memoires van YouTubers maken solide verkopen in de huidige markt. De brede oorsprong van deze autobiografieën heeft ertoe geleid dat lezers blootgesteld worden aan een breder scala aan ervaring en cultureel bewustzijn.
Autobiografieën kunnen zeer invloedrijk zijn, gezien het feit dat degenen die de geschiedenis vertellen vaak degenen zijn die het vormen. Met andere woorden, veel van wat we vandaag kennen over bepaalde historische figuren, zijn afgeleid van de beelden die zij in hun eigen autobiografieën hebben geschilderd. De biografieën van vandaag blijven de verhaal van onze tijden vormen. Deze autobiografische platen brengen hun onderwerpen bekend en maken hun verhalen voor generaties lezers aan de hand.