Si Adrian ay bunsong anak sa tatlong magkakapatid at siya lamang ang naiba sa kanilang magkakapatid sapagkat siya ay nag doktor habang ang mga nakakatandang kapatid ay abogado
Ngunit nang dalawang taon matapos siyang maging doktor pumanaw ang pinakamamahal niyang ina kaya naiwan sa kanya ang pangangalaga sa ama
2. Dahil sa bahay, ospital , bahay, ospital na lang tumatakbo ang buhay ni Adrian ay nakaramdam siya ng pagod at naisip na ang tangong paraan para makatakas sakanyang responsibilidad ay ang mawala na ang kaniyang ama. Nang lumipas ang panahon nakaramdam siya ng awa sa sarili dahil sa pagka nais na magkaroon naman ng oras para sakanyang sarili.
1.Madalas napag iisa si Adrian kaya hindi niya maiwasang maisip na napag iiwanan na siya ng mga ka-trabaho niyang doktor dahil sa naka atang na responsibilidad sakanya. Nakaramdam siya ng inggit
Daddy, patawad po. Nais ko lamamg po lumigaya sa buhay. Nasa katanghalian na po ang buhay ko. Ayaw kong pong mag isa balang araw kapag kayo'y nawala.
Dahan dahan niyang binuhat ang walang imik niyang ama na hindi makapag lakad ng maayos at isinakay sa kotse
1.Nag punta saila sa kagubatan, mabigat ang kaniyang ama kaya naman ay nagpapahinga sila paminsan minsan. Wala pa ring umiimik sa dalawa, napansin naman ng ama ang tumutulong luha ni Adrian
6. Alam ko kasing ilalagaw mo ako sa loob ng kagubatan, palatandaan ito na dito tayo dumaan, para sa pagbalik mo ay hindi tayo maligaw
2.Bakit ka umiiyak?
3.Wala po Dad.
5. Bakit niyo po binabali ang mga sanga tuwing tayo'y magpapahinga?
4.Ilang beses na silang nag pahinga at ilang beses na ring nagpuputol ng sanga ang kankiyang ama
Lalong bumulis ang pagagos ng luha ng binata at walang umiimik, muling pinasan niya ang kanyang ama at natagpuan sarili na bumalik sa lugar kung saan sila nanggaling