Nabangga si Aling Marta ng isang batang may maruming maong at punit-punit na kamiseta. Bitbit nito ang isang maliit na bangus.
Dumating si Aling Marta sa tindahan ng mga tuyong paninda at bumili ng ilang kartong mantika. Dumukot siya sa kanyang bestido upang magbayad ngunit nawawala ang kanyang kalupi.
Maliksing lumapit si Aling Marta sa bata at binatak ang kanyang sa liig.
Lumapit ang isang pulis at
nang ito ay malapit na ay sinimulan ni Aling Marta ang pagsusumbong.
Tumakbo ang bata patungo sa maluwang na daan ngunit sya ay nabangga ng isang humahagibis na sasakyan.
Noong pauwi na si Aling Marta, natatanaw na nya ang kanyang mag-ama. Nagtatakang nagtanong ang kanyang anak kung saan nya nabili ang ulam.
Ano ka ba? Kaysikip na ng daraanan ay patakbo ka pa kung lumabas!
Pasensya na kayo, Ale Hindi ko ho sinasadya. Nagmamadali ho ako e.
ale nawala ho angaking pitaka
Bakit ho?
Nakita rin kita! Ikaw ang dumukot sa pitaka ko, ano?Huwag kang magkaila!
Ano hong pitaka? Wala ho akong kinukuha sa inyong pitaka.
Nasiguro ko hong siya dahil nang
ako’y kanyang banggain, e, naramdaman ko ang kanyang kamay sa aking bulsa.Hindi ko lang ho naino kaagad pagkat ako’y nagmamadali.”
Saan mo dinala ang dinukot mo sa aleng ito?
Wala ho akong dinukot na maski ano sa kanya.Maski kapkapan ninyo
‘ko nang kapkapan e wala kayong makukuha sa akin. Hindi ho ako mandurukot.
Saan ka kumuhang ipinamili mo niyan, Nanay?
E...e, Saan pa kundi sa aking pitaka
Ngunit Marta, Ang pitaka mo e naiwan mo! Kaninang bago ka umalis ay kinuha ko iyon sa bulsa ng iyong bestidong nakasabait at kumuha ako ng pambili ng tabako, pero nakalimutan kong isauli.
Nabangga si Aling Marta ng isang batang may maruming maong at punit-punit na kamiseta. Bitbit nito ang isang maliit na bangus.
Dumating si Aling Marta sa tindahan ng mga tuyong paninda at bumili ng ilang kartong mantika. Dumukot siya sa kanyang bestido upang magbayad ngunit nawawala ang kanyang kalupi.
Maliksing lumapit si Aling Marta sa bata at binatak ang kanyang sa liig.
Lumapit ang isang pulis at
nang ito ay malapit na ay sinimulan ni Aling Marta ang pagsusumbong.
Tumakbo ang bata patungo sa maluwang na daan ngunit sya ay nabangga ng isang humahagibis na sasakyan.
Noong pauwi na si Aling Marta, natatanaw na nya ang kanyang mag-ama. Nagtatakang nagtanong ang kanyang anak kung saan nya nabili ang ulam.
Ano ka ba? Kaysikip na ng daraanan ay patakbo ka pa kung lumabas!
Pasensya na kayo, Ale Hindi ko ho sinasadya. Nagmamadali ho ako e.
ale nawala ho angaking pitaka
Bakit ho?
Nakita rin kita! Ikaw ang dumukot sa pitaka ko, ano?Huwag kang magkaila!
Ano hong pitaka? Wala ho akong kinukuha sa inyong pitaka.
Nasiguro ko hong siya dahil nang
ako’y kanyang banggain, e, naramdaman ko ang kanyang kamay sa aking bulsa.Hindi ko lang ho naino kaagad pagkat ako’y nagmamadali.”
Saan mo dinala ang dinukot mo sa aleng ito?
Wala ho akong dinukot na maski ano sa kanya.Maski kapkapan ninyo
‘ko nang kapkapan e wala kayong makukuha sa akin. Hindi ho ako mandurukot.
Saan ka kumuhang ipinamili mo niyan, Nanay?
E...e, Saan pa kundi sa aking pitaka
Ngunit Marta, Ang pitaka mo e naiwan mo! Kaninang bago ka umalis ay kinuha ko iyon sa bulsa ng iyong bestidong nakasabait at kumuha ako ng pambili ng tabako, pero nakalimutan kong isauli.
Nabangga si Aling Marta ng isang batang may maruming maong at punit-punit na kamiseta. Bitbit nito ang isang maliit na bangus.
Dumating si Aling Marta sa tindahan ng mga tuyong paninda at bumili ng ilang kartong mantika. Dumukot siya sa kanyang bestido upang magbayad ngunit nawawala ang kanyang kalupi.
Maliksing lumapit si Aling Marta sa bata at binatak ang kanyang sa liig.
Lumapit ang isang pulis at
nang ito ay malapit na ay sinimulan ni Aling Marta ang pagsusumbong.
Tumakbo ang bata patungo sa maluwang na daan ngunit sya ay nabangga ng isang humahagibis na sasakyan.
Noong pauwi na si Aling Marta, natatanaw na nya ang kanyang mag-ama. Nagtatakang nagtanong ang kanyang anak kung saan nya nabili ang ulam.
Ano ka ba? Kaysikip na ng daraanan ay patakbo ka pa kung lumabas!
Pasensya na kayo, Ale Hindi ko ho sinasadya. Nagmamadali ho ako e.
ale nawala ho angaking pitaka
Bakit ho?
Nakita rin kita! Ikaw ang dumukot sa pitaka ko, ano?Huwag kang magkaila!
Ano hong pitaka? Wala ho akong kinukuha sa inyong pitaka.
Nasiguro ko hong siya dahil nang
ako’y kanyang banggain, e, naramdaman ko ang kanyang kamay sa aking bulsa.Hindi ko lang ho naino kaagad pagkat ako’y nagmamadali.”
Saan mo dinala ang dinukot mo sa aleng ito?
Wala ho akong dinukot na maski ano sa kanya.Maski kapkapan ninyo
‘ko nang kapkapan e wala kayong makukuha sa akin. Hindi ho ako mandurukot.
Saan ka kumuhang ipinamili mo niyan, Nanay?
E...e, Saan pa kundi sa aking pitaka
Ngunit Marta, Ang pitaka mo e naiwan mo! Kaninang bago ka umalis ay kinuha ko iyon sa bulsa ng iyong bestidong nakasabait at kumuha ako ng pambili ng tabako, pero nakalimutan kong isauli.
Nabangga si Aling Marta ng isang batang may maruming maong at punit-punit na kamiseta. Bitbit nito ang isang maliit na bangus.
Dumating si Aling Marta sa tindahan ng mga tuyong paninda at bumili ng ilang kartong mantika. Dumukot siya sa kanyang bestido upang magbayad ngunit nawawala ang kanyang kalupi.
Maliksing lumapit si Aling Marta sa bata at binatak ang kanyang sa liig.
Lumapit ang isang pulis at
nang ito ay malapit na ay sinimulan ni Aling Marta ang pagsusumbong.
Tumakbo ang bata patungo sa maluwang na daan ngunit sya ay nabangga ng isang humahagibis na sasakyan.
Noong pauwi na si Aling Marta, natatanaw na nya ang kanyang mag-ama. Nagtatakang nagtanong ang kanyang anak kung saan nya nabili ang ulam.
Ano ka ba? Kaysikip na ng daraanan ay patakbo ka pa kung lumabas!
Pasensya na kayo, Ale Hindi ko ho sinasadya. Nagmamadali ho ako e.
ale nawala ho angaking pitaka
Bakit ho?
Nakita rin kita! Ikaw ang dumukot sa pitaka ko, ano?Huwag kang magkaila!
Ano hong pitaka? Wala ho akong kinukuha sa inyong pitaka.
Nasiguro ko hong siya dahil nang
ako’y kanyang banggain, e, naramdaman ko ang kanyang kamay sa aking bulsa.Hindi ko lang ho naino kaagad pagkat ako’y nagmamadali.”
Saan mo dinala ang dinukot mo sa aleng ito?
Wala ho akong dinukot na maski ano sa kanya.Maski kapkapan ninyo
‘ko nang kapkapan e wala kayong makukuha sa akin. Hindi ho ako mandurukot.
Saan ka kumuhang ipinamili mo niyan, Nanay?
E...e, Saan pa kundi sa aking pitaka
Ngunit Marta, Ang pitaka mo e naiwan mo! Kaninang bago ka umalis ay kinuha ko iyon sa bulsa ng iyong bestidong nakasabait at kumuha ako ng pambili ng tabako, pero nakalimutan kong isauli.
Nabangga si Aling Marta ng isang batang may maruming maong at punit-punit na kamiseta. Bitbit nito ang isang maliit na bangus.
Dumating si Aling Marta sa tindahan ng mga tuyong paninda at bumili ng ilang kartong mantika. Dumukot siya sa kanyang bestido upang magbayad ngunit nawawala ang kanyang kalupi.
Maliksing lumapit si Aling Marta sa bata at binatak ang kanyang sa liig.
Lumapit ang isang pulis at
nang ito ay malapit na ay sinimulan ni Aling Marta ang pagsusumbong.
Tumakbo ang bata patungo sa maluwang na daan ngunit sya ay nabangga ng isang humahagibis na sasakyan.
Noong pauwi na si Aling Marta, natatanaw na nya ang kanyang mag-ama. Nagtatakang nagtanong ang kanyang anak kung saan nya nabili ang ulam.
Ano ka ba? Kaysikip na ng daraanan ay patakbo ka pa kung lumabas!
Pasensya na kayo, Ale Hindi ko ho sinasadya. Nagmamadali ho ako e.
ale nawala ho angaking pitaka
Bakit ho?
Nakita rin kita! Ikaw ang dumukot sa pitaka ko, ano?Huwag kang magkaila!
Ano hong pitaka? Wala ho akong kinukuha sa inyong pitaka.
Nasiguro ko hong siya dahil nang
ako’y kanyang banggain, e, naramdaman ko ang kanyang kamay sa aking bulsa.Hindi ko lang ho naino kaagad pagkat ako’y nagmamadali.”
Saan mo dinala ang dinukot mo sa aleng ito?
Wala ho akong dinukot na maski ano sa kanya.Maski kapkapan ninyo
‘ko nang kapkapan e wala kayong makukuha sa akin. Hindi ho ako mandurukot.
Saan ka kumuhang ipinamili mo niyan, Nanay?
E...e, Saan pa kundi sa aking pitaka
Ngunit Marta, Ang pitaka mo e naiwan mo! Kaninang bago ka umalis ay kinuha ko iyon sa bulsa ng iyong bestidong nakasabait at kumuha ako ng pambili ng tabako, pero nakalimutan kong isauli.
Nabangga si Aling Marta ng isang batang may maruming maong at punit-punit na kamiseta. Bitbit nito ang isang maliit na bangus.
Dumating si Aling Marta sa tindahan ng mga tuyong paninda at bumili ng ilang kartong mantika. Dumukot siya sa kanyang bestido upang magbayad ngunit nawawala ang kanyang kalupi.
Maliksing lumapit si Aling Marta sa bata at binatak ang kanyang sa liig.
Lumapit ang isang pulis at
nang ito ay malapit na ay sinimulan ni Aling Marta ang pagsusumbong.
Tumakbo ang bata patungo sa maluwang na daan ngunit sya ay nabangga ng isang humahagibis na sasakyan.
Noong pauwi na si Aling Marta, natatanaw na nya ang kanyang mag-ama. Nagtatakang nagtanong ang kanyang anak kung saan nya nabili ang ulam.
Ano ka ba? Kaysikip na ng daraanan ay patakbo ka pa kung lumabas!
Pasensya na kayo, Ale Hindi ko ho sinasadya. Nagmamadali ho ako e.
ale nawala ho angaking pitaka
Bakit ho?
Nakita rin kita! Ikaw ang dumukot sa pitaka ko, ano?Huwag kang magkaila!
Ano hong pitaka? Wala ho akong kinukuha sa inyong pitaka.
Nasiguro ko hong siya dahil nang
ako’y kanyang banggain, e, naramdaman ko ang kanyang kamay sa aking bulsa.Hindi ko lang ho naino kaagad pagkat ako’y nagmamadali.”
Saan mo dinala ang dinukot mo sa aleng ito?
Wala ho akong dinukot na maski ano sa kanya.Maski kapkapan ninyo
‘ko nang kapkapan e wala kayong makukuha sa akin. Hindi ho ako mandurukot.
Saan ka kumuhang ipinamili mo niyan, Nanay?
E...e, Saan pa kundi sa aking pitaka
Ngunit Marta, Ang pitaka mo e naiwan mo! Kaninang bago ka umalis ay kinuha ko iyon sa bulsa ng iyong bestidong nakasabait at kumuha ako ng pambili ng tabako, pero nakalimutan kong isauli.
Nabangga si Aling Marta ng isang batang may maruming maong at punit-punit na kamiseta. Bitbit nito ang isang maliit na bangus.
Dumating si Aling Marta sa tindahan ng mga tuyong paninda at bumili ng ilang kartong mantika. Dumukot siya sa kanyang bestido upang magbayad ngunit nawawala ang kanyang kalupi.
Maliksing lumapit si Aling Marta sa bata at binatak ang kanyang sa liig.
Lumapit ang isang pulis at
nang ito ay malapit na ay sinimulan ni Aling Marta ang pagsusumbong.
Tumakbo ang bata patungo sa maluwang na daan ngunit sya ay nabangga ng isang humahagibis na sasakyan.
Noong pauwi na si Aling Marta, natatanaw na nya ang kanyang mag-ama. Nagtatakang nagtanong ang kanyang anak kung saan nya nabili ang ulam.
Ano ka ba? Kaysikip na ng daraanan ay patakbo ka pa kung lumabas!
Pasensya na kayo, Ale Hindi ko ho sinasadya. Nagmamadali ho ako e.
ale nawala ho angaking pitaka
Bakit ho?
Nakita rin kita! Ikaw ang dumukot sa pitaka ko, ano?Huwag kang magkaila!
Ano hong pitaka? Wala ho akong kinukuha sa inyong pitaka.
Nasiguro ko hong siya dahil nang
ako’y kanyang banggain, e, naramdaman ko ang kanyang kamay sa aking bulsa.Hindi ko lang ho naino kaagad pagkat ako’y nagmamadali.”
Saan mo dinala ang dinukot mo sa aleng ito?
Wala ho akong dinukot na maski ano sa kanya.Maski kapkapan ninyo
‘ko nang kapkapan e wala kayong makukuha sa akin. Hindi ho ako mandurukot.
Saan ka kumuhang ipinamili mo niyan, Nanay?
E...e, Saan pa kundi sa aking pitaka
Ngunit Marta, Ang pitaka mo e naiwan mo! Kaninang bago ka umalis ay kinuha ko iyon sa bulsa ng iyong bestidong nakasabait at kumuha ako ng pambili ng tabako, pero nakalimutan kong isauli.