Mathilde inimbitahan tayo sa isang magarbong pagdiriwang sa palasyo.
Ngunit wala ako maayos na damit.
Wag ka mag-alala Mathilde bibigyan kita pera pambili ng damit.
Isang araw, pag-uwi ng asawa ni Mathilde na si G. Loisel ay sinabi nitong inimbitahan sila sa isang piging ni George Ramponneau. Malungkot naman si Mathilde dahil wala siyang magarang dami. Binigyan siya ng asawa niya ng pambili ng damit.
Ngunit nais ni Mathilde na magkaroon siya nang maayos na alahas. Dahil walang pambili ay nanghiram ito sa kaibigan at nakahiram naman.
Namukod-tangi ang ganda ni Mathilde sa piging. Marami ang humanga sa kaniyang ganda. upang maka uwi sila naglakad ang dalawa haggang may nakita silang matandang dokor at sumakay sa bangka.
Ang ganda ng binibi na iyon.
Sobrang ganda nya!
Kahanga hanga ang kanyang ganda
nang nakauwi na sila ,Tumingin si mathilde sa salamin upang masilayan ang kanyang kagandahan ngunit nagulat ito nang nasilayan niya na wala na ang kwentas
Nakakita sila nang kamuhka nang kwentas ngunit ito ay nagkaka-halaga nang apat napong libong prangko, kaya pinagsama nila ang kanilang unting pera at ang mga inutang nila.
sinauli na nila ang kwentas kay madam forestrier subalit naghirap naman sila nang sampong taon .
pag lipas nang sampong taon paghihirap, bayaran na nila ang kanilang mga utang, ngunit malaki ang pinagbago nang itsura ni mathilde naging muhkang matanda ito at mayroong uban na.
isang araw habang naglalakad si matilde nakasalubong niya si jeanne ngunit hindi siya nakilala nang kaibigan sa una, at ki-nwento niya kung ano ang nangyari sa kanya.
naka kita sila nang kamuhka nang kwentas ngunit nagkaka halaga ito nang apat napong lipong prangko, kaya pinagsama nila ang kanilang unting halaga at ang mga inutang na pera
nasauli nga nila ang kwentas ngunit nalubog sila sa utang at nag hirap nang ''sampong taon''
o, kahabag-habag kong mathilde! ang kwentas na ipinahiram ko sa iyo ay imtasyon lamang at ang pinakamataas na maihalaga roon ay marahil limang daang prangko lamang
Mathilde inimbitahan tayo sa isang magarbong pagdiriwang sa palasyo.
Ngunit wala ako maayos na damit.
Wag ka mag-alala Mathilde bibigyan kita pera pambili ng damit.
Isang araw, pag-uwi ng asawa ni Mathilde na si G. Loisel ay sinabi nitong inimbitahan sila sa isang piging ni George Ramponneau. Malungkot naman si Mathilde dahil wala siyang magarang dami. Binigyan siya ng asawa niya ng pambili ng damit.
Ngunit nais ni Mathilde na magkaroon siya nang maayos na alahas. Dahil walang pambili ay nanghiram ito sa kaibigan at nakahiram naman.
Namukod-tangi ang ganda ni Mathilde sa piging. Marami ang humanga sa kaniyang ganda. upang maka uwi sila naglakad ang dalawa haggang may nakita silang matandang dokor at sumakay sa bangka.
Ang ganda ng binibi na iyon.
Sobrang ganda nya!
Kahanga hanga ang kanyang ganda
nang nakauwi na sila ,Tumingin si mathilde sa salamin upang masilayan ang kanyang kagandahan ngunit nagulat ito nang nasilayan niya na wala na ang kwentas
Nakakita sila nang kamuhka nang kwentas ngunit ito ay nagkaka-halaga nang apat napong libong prangko, kaya pinagsama nila ang kanilang unting pera at ang mga inutang nila.
sinauli na nila ang kwentas kay madam forestrier subalit naghirap naman sila nang sampong taon .
pag lipas nang sampong taon paghihirap, bayaran na nila ang kanilang mga utang, ngunit malaki ang pinagbago nang itsura ni mathilde naging muhkang matanda ito at mayroong uban na.
isang araw habang naglalakad si matilde nakasalubong niya si jeanne ngunit hindi siya nakilala nang kaibigan sa una, at ki-nwento niya kung ano ang nangyari sa kanya.
naka kita sila nang kamuhka nang kwentas ngunit nagkaka halaga ito nang apat napong lipong prangko, kaya pinagsama nila ang kanilang unting halaga at ang mga inutang na pera
nasauli nga nila ang kwentas ngunit nalubog sila sa utang at nag hirap nang ''sampong taon''
o, kahabag-habag kong mathilde! ang kwentas na ipinahiram ko sa iyo ay imtasyon lamang at ang pinakamataas na maihalaga roon ay marahil limang daang prangko lamang
Mathilde inimbitahan tayo sa isang magarbong pagdiriwang sa palasyo.
Ngunit wala ako maayos na damit.
Wag ka mag-alala Mathilde bibigyan kita pera pambili ng damit.
Isang araw, pag-uwi ng asawa ni Mathilde na si G. Loisel ay sinabi nitong inimbitahan sila sa isang piging ni George Ramponneau. Malungkot naman si Mathilde dahil wala siyang magarang dami. Binigyan siya ng asawa niya ng pambili ng damit.
Ngunit nais ni Mathilde na magkaroon siya nang maayos na alahas. Dahil walang pambili ay nanghiram ito sa kaibigan at nakahiram naman.
Namukod-tangi ang ganda ni Mathilde sa piging. Marami ang humanga sa kaniyang ganda. upang maka uwi sila naglakad ang dalawa haggang may nakita silang matandang dokor at sumakay sa bangka.
Ang ganda ng binibi na iyon.
Sobrang ganda nya!
Kahanga hanga ang kanyang ganda
nang nakauwi na sila ,Tumingin si mathilde sa salamin upang masilayan ang kanyang kagandahan ngunit nagulat ito nang nasilayan niya na wala na ang kwentas
Nakakita sila nang kamuhka nang kwentas ngunit ito ay nagkaka-halaga nang apat napong libong prangko, kaya pinagsama nila ang kanilang unting pera at ang mga inutang nila.
sinauli na nila ang kwentas kay madam forestrier subalit naghirap naman sila nang sampong taon .
pag lipas nang sampong taon paghihirap, bayaran na nila ang kanilang mga utang, ngunit malaki ang pinagbago nang itsura ni mathilde naging muhkang matanda ito at mayroong uban na.
isang araw habang naglalakad si matilde nakasalubong niya si jeanne ngunit hindi siya nakilala nang kaibigan sa una, at ki-nwento niya kung ano ang nangyari sa kanya.
naka kita sila nang kamuhka nang kwentas ngunit nagkaka halaga ito nang apat napong lipong prangko, kaya pinagsama nila ang kanilang unting halaga at ang mga inutang na pera
nasauli nga nila ang kwentas ngunit nalubog sila sa utang at nag hirap nang ''sampong taon''
o, kahabag-habag kong mathilde! ang kwentas na ipinahiram ko sa iyo ay imtasyon lamang at ang pinakamataas na maihalaga roon ay marahil limang daang prangko lamang
Mathilde inimbitahan tayo sa isang magarbong pagdiriwang sa palasyo.
Ngunit wala ako maayos na damit.
Wag ka mag-alala Mathilde bibigyan kita pera pambili ng damit.
Isang araw, pag-uwi ng asawa ni Mathilde na si G. Loisel ay sinabi nitong inimbitahan sila sa isang piging ni George Ramponneau. Malungkot naman si Mathilde dahil wala siyang magarang dami. Binigyan siya ng asawa niya ng pambili ng damit.
Ngunit nais ni Mathilde na magkaroon siya nang maayos na alahas. Dahil walang pambili ay nanghiram ito sa kaibigan at nakahiram naman.
Namukod-tangi ang ganda ni Mathilde sa piging. Marami ang humanga sa kaniyang ganda. upang maka uwi sila naglakad ang dalawa haggang may nakita silang matandang dokor at sumakay sa bangka.
Ang ganda ng binibi na iyon.
Sobrang ganda nya!
Kahanga hanga ang kanyang ganda
nang nakauwi na sila ,Tumingin si mathilde sa salamin upang masilayan ang kanyang kagandahan ngunit nagulat ito nang nasilayan niya na wala na ang kwentas
Nakakita sila nang kamuhka nang kwentas ngunit ito ay nagkaka-halaga nang apat napong libong prangko, kaya pinagsama nila ang kanilang unting pera at ang mga inutang nila.
sinauli na nila ang kwentas kay madam forestrier subalit naghirap naman sila nang sampong taon .
pag lipas nang sampong taon paghihirap, bayaran na nila ang kanilang mga utang, ngunit malaki ang pinagbago nang itsura ni mathilde naging muhkang matanda ito at mayroong uban na.
isang araw habang naglalakad si matilde nakasalubong niya si jeanne ngunit hindi siya nakilala nang kaibigan sa una, at ki-nwento niya kung ano ang nangyari sa kanya.
naka kita sila nang kamuhka nang kwentas ngunit nagkaka halaga ito nang apat napong lipong prangko, kaya pinagsama nila ang kanilang unting halaga at ang mga inutang na pera
nasauli nga nila ang kwentas ngunit nalubog sila sa utang at nag hirap nang ''sampong taon''
o, kahabag-habag kong mathilde! ang kwentas na ipinahiram ko sa iyo ay imtasyon lamang at ang pinakamataas na maihalaga roon ay marahil limang daang prangko lamang
Mathilde inimbitahan tayo sa isang magarbong pagdiriwang sa palasyo.
Ngunit wala ako maayos na damit.
Wag ka mag-alala Mathilde bibigyan kita pera pambili ng damit.
Isang araw, pag-uwi ng asawa ni Mathilde na si G. Loisel ay sinabi nitong inimbitahan sila sa isang piging ni George Ramponneau. Malungkot naman si Mathilde dahil wala siyang magarang dami. Binigyan siya ng asawa niya ng pambili ng damit.
Ngunit nais ni Mathilde na magkaroon siya nang maayos na alahas. Dahil walang pambili ay nanghiram ito sa kaibigan at nakahiram naman.
Namukod-tangi ang ganda ni Mathilde sa piging. Marami ang humanga sa kaniyang ganda. upang maka uwi sila naglakad ang dalawa haggang may nakita silang matandang dokor at sumakay sa bangka.
Ang ganda ng binibi na iyon.
Sobrang ganda nya!
Kahanga hanga ang kanyang ganda
nang nakauwi na sila ,Tumingin si mathilde sa salamin upang masilayan ang kanyang kagandahan ngunit nagulat ito nang nasilayan niya na wala na ang kwentas
Nakakita sila nang kamuhka nang kwentas ngunit ito ay nagkaka-halaga nang apat napong libong prangko, kaya pinagsama nila ang kanilang unting pera at ang mga inutang nila.
sinauli na nila ang kwentas kay madam forestrier subalit naghirap naman sila nang sampong taon .
pag lipas nang sampong taon paghihirap, bayaran na nila ang kanilang mga utang, ngunit malaki ang pinagbago nang itsura ni mathilde naging muhkang matanda ito at mayroong uban na.
isang araw habang naglalakad si matilde nakasalubong niya si jeanne ngunit hindi siya nakilala nang kaibigan sa una, at ki-nwento niya kung ano ang nangyari sa kanya.
naka kita sila nang kamuhka nang kwentas ngunit nagkaka halaga ito nang apat napong lipong prangko, kaya pinagsama nila ang kanilang unting halaga at ang mga inutang na pera
nasauli nga nila ang kwentas ngunit nalubog sila sa utang at nag hirap nang ''sampong taon''
o, kahabag-habag kong mathilde! ang kwentas na ipinahiram ko sa iyo ay imtasyon lamang at ang pinakamataas na maihalaga roon ay marahil limang daang prangko lamang
Mathilde inimbitahan tayo sa isang magarbong pagdiriwang sa palasyo.
Ngunit wala ako maayos na damit.
Wag ka mag-alala Mathilde bibigyan kita pera pambili ng damit.
Isang araw, pag-uwi ng asawa ni Mathilde na si G. Loisel ay sinabi nitong inimbitahan sila sa isang piging ni George Ramponneau. Malungkot naman si Mathilde dahil wala siyang magarang dami. Binigyan siya ng asawa niya ng pambili ng damit.
Ngunit nais ni Mathilde na magkaroon siya nang maayos na alahas. Dahil walang pambili ay nanghiram ito sa kaibigan at nakahiram naman.
Namukod-tangi ang ganda ni Mathilde sa piging. Marami ang humanga sa kaniyang ganda. upang maka uwi sila naglakad ang dalawa haggang may nakita silang matandang dokor at sumakay sa bangka.
Ang ganda ng binibi na iyon.
Sobrang ganda nya!
Kahanga hanga ang kanyang ganda
nang nakauwi na sila ,Tumingin si mathilde sa salamin upang masilayan ang kanyang kagandahan ngunit nagulat ito nang nasilayan niya na wala na ang kwentas
Nakakita sila nang kamuhka nang kwentas ngunit ito ay nagkaka-halaga nang apat napong libong prangko, kaya pinagsama nila ang kanilang unting pera at ang mga inutang nila.
sinauli na nila ang kwentas kay madam forestrier subalit naghirap naman sila nang sampong taon .
pag lipas nang sampong taon paghihirap, bayaran na nila ang kanilang mga utang, ngunit malaki ang pinagbago nang itsura ni mathilde naging muhkang matanda ito at mayroong uban na.
isang araw habang naglalakad si matilde nakasalubong niya si jeanne ngunit hindi siya nakilala nang kaibigan sa una, at ki-nwento niya kung ano ang nangyari sa kanya.
naka kita sila nang kamuhka nang kwentas ngunit nagkaka halaga ito nang apat napong lipong prangko, kaya pinagsama nila ang kanilang unting halaga at ang mga inutang na pera
nasauli nga nila ang kwentas ngunit nalubog sila sa utang at nag hirap nang ''sampong taon''
o, kahabag-habag kong mathilde! ang kwentas na ipinahiram ko sa iyo ay imtasyon lamang at ang pinakamataas na maihalaga roon ay marahil limang daang prangko lamang
Mathilde inimbitahan tayo sa isang magarbong pagdiriwang sa palasyo.
Ngunit wala ako maayos na damit.
Wag ka mag-alala Mathilde bibigyan kita pera pambili ng damit.
Isang araw, pag-uwi ng asawa ni Mathilde na si G. Loisel ay sinabi nitong inimbitahan sila sa isang piging ni George Ramponneau. Malungkot naman si Mathilde dahil wala siyang magarang dami. Binigyan siya ng asawa niya ng pambili ng damit.
Ngunit nais ni Mathilde na magkaroon siya nang maayos na alahas. Dahil walang pambili ay nanghiram ito sa kaibigan at nakahiram naman.
Namukod-tangi ang ganda ni Mathilde sa piging. Marami ang humanga sa kaniyang ganda. upang maka uwi sila naglakad ang dalawa haggang may nakita silang matandang dokor at sumakay sa bangka.
Ang ganda ng binibi na iyon.
Sobrang ganda nya!
Kahanga hanga ang kanyang ganda
nang nakauwi na sila ,Tumingin si mathilde sa salamin upang masilayan ang kanyang kagandahan ngunit nagulat ito nang nasilayan niya na wala na ang kwentas
Nakakita sila nang kamuhka nang kwentas ngunit ito ay nagkaka-halaga nang apat napong libong prangko, kaya pinagsama nila ang kanilang unting pera at ang mga inutang nila.
sinauli na nila ang kwentas kay madam forestrier subalit naghirap naman sila nang sampong taon .
pag lipas nang sampong taon paghihirap, bayaran na nila ang kanilang mga utang, ngunit malaki ang pinagbago nang itsura ni mathilde naging muhkang matanda ito at mayroong uban na.
isang araw habang naglalakad si matilde nakasalubong niya si jeanne ngunit hindi siya nakilala nang kaibigan sa una, at ki-nwento niya kung ano ang nangyari sa kanya.
naka kita sila nang kamuhka nang kwentas ngunit nagkaka halaga ito nang apat napong lipong prangko, kaya pinagsama nila ang kanilang unting halaga at ang mga inutang na pera
nasauli nga nila ang kwentas ngunit nalubog sila sa utang at nag hirap nang ''sampong taon''
o, kahabag-habag kong mathilde! ang kwentas na ipinahiram ko sa iyo ay imtasyon lamang at ang pinakamataas na maihalaga roon ay marahil limang daang prangko lamang