``Ang nakasuot ng balabal ay walang pakiramdam, katulad siya ng hayop, hindi siya nagtataglay ng paggalang at kababaang loob.``
Isang araw,ang mongheng Mohametano ay nag-iisa at namamanata sa disyerto.
``Mongheng Mohametano! Ang sultan ng buong mundo ay nagdaan sa iyong harapan. Bakit di mo siya binigyan ng kaukulang paggalang.``
Ang Sultannaman na namamaybay sa kaniyang ruta sa kaniyang nasasakupan ay matama nagmamasidsa mga tao. Nakita niya na hindi nagtaas ng kaniyang ulo ang mongheng mohametano habangdumadaan siya.
``Hayaan mong ang sultan ang magbigay ng paggalang para hanapin ang magbebenepisyo sa kaniyang magandang gawa.``
Nagalit ang Sultan at nagwika”Ang nakasuot ng balabal ay walang pakiramdam ,katuladsiya ng hayop,hindi siya nagtataglay ng paggalang at kababaang loob.”
``Sabihin mo sa kaniya, ang hari ay nilikha para sa kagalingan ng kaniyang nasasakupan at hindi nilikha ang mga mamamayan para paglingkuran ang sultan.``
Kung kaya’t ang vizier o ministro ay nagwika “Mongheng Mahametano! Ang Sultan ngbuong mundo ay nagdaan sa iyong harapan. Bakit di mo siya binigyan ng kaukulangpaggalang.
Sumagot ang Mongheng Mohametano, ”Hayaan mong ang Sultan ang magbigay ngpaggalang para hanapin ang magbebenipisyo sa kaniyang magandang gawa.
Sabihin mo sakaniya,ang hari ay nilikha para sa kagalingan ng kaniyang nasasakupan at hindi nilikha angmga mamamayan para paglingkuran ang Sultan.
Sukurta daugiau nei 30 milijonų siužetinių lentelių