Kompromis Missouri z 1820 r. - zwolennicy i przeciwnicy
Siužetinės Linijos Aprašymas
Proponenci i przeciwnicy Kompromisu z Missouri z 1820 r. - Czy studenci badają tych, którzy poparli kompromis, a także o to, o co się zwróci, a ci, którzy go sprzeciwili i dlaczego. Studenci będą mogli analizować i syntetyzować, jakie punkty w kompromisie zostały omówione, uzgodnione, a także jakie punkty były mocno omawiane. Daje to także dodatkowy wgląd w to, dlaczego kompromis był tak bardzo dyskutowany i dlaczego ostatecznie się zgodził. Wykorzystując tablicę T-Chart uczniowie porównują i porównują punkty widzenia zarówno od zwolenników kompromisu, jak i przeciwników. Ponadto umożliwi to studentom głębsze zrozumienie debaty politycznej i kompromisu, a także lepsze zrozumienie tego, jak wczesne amerykańskie politycy oglądali i dyskutowali nad kwestią niewolnictwa. Kompromis z Missouri był ważnym punktem w historii niewolnictwa i może być uważany za jedną z przyczyn wojny domowej.
Siužetinės Linijos Tekstas
- DLACZEGO TO DZIAŁAŁO
- ZWOLENNICY KOMPROMISU
- NIEWOLNIK
- WOLNY
- DLACZEGO TO NIE MOGŁO DZIAŁAĆ
- PRZECIWNICY KOMPROMISU
- NIEWOLNIK
- WOLNY
- Dla tych, którzy poparli kompromis z Missouri, uznali, że kluczowe znaczenie ma rozwiązywanie kwestii niewolnictwa na nowych obszarach. Zwolennicy twierdzili, że zachowują równowagę państw wolnych i niewolników. Poza tym przyczyniało się to również do odłożenia dalszej debaty i kłótni o kwestię niewolnictwa w nowych państwach członkowskich.
- WIARĘ W PRAWA PAŃSTW
- Wielu też sprzeciwiało się kompromisowi. Przeciwnicy kompromisu uznali to za legalne uznanie rozprzestrzeniania się niewolnictwa, które uważało się za niebezpieczne. Co więcej, założyciele wierzyli, że kwestia niewolnictwa sam się rozwiąże, a niewolnictwo umrze. Kompromis pomógł następnie zachować niewolnictwo i jego rozbudowę, a tym samym pomysł, że niewolnictwo jest do zaakceptowania.
- BELEIF W KONGRESIE WŁADZY
- Proponentami kompromisu uznali to za zachowanie praw państw. Ci, którzy ją popierali, wierzyli, że potraktuje prawo państw członkowskich do określania, jak będą funkcjonować, czy to wolne, czy niewolnicze. Idea praw państw była fundamentalna dla wielu, którzy sprzeciwili się federalnej kontroli nad instytucją niewolnictwa. Kompromis potraktował zdolność Missouri do określenia własnej przyszłości i prawodawstwa.
- OBAWY
- Co się stanie z wolą ludzi ?!
- Przeciwnicy kompromisu początkowo uważali, że władza w celu ustalenia, czy nowe państwo może posiadać niewolnictwo wpadło w ręce Kongresu. Wielu uważało, że Kongres, będąc częścią rządu federalnego, powinien utrzymać tę moc. Chociaż to stało w sprzeczności z ideą praw państw, przeciwnicy uważali, że rząd federalny powinien mieć ostateczne powiedzenie w przyszłości rozszerzenia niewolnictwa.
- OBAWY
- Musimy się zniechęcać do SLAVE POWER!
- Proponenci kompromisu obawiali się, że kontrola nad kwestią rozszerzenia niewolnictwa jest niebezpieczna. Wczesnoamerykańscy politycy nadal obawiają się zbytnio potężnego rządu federalnego i uznali, że kompromis ma zasadnicze znaczenie dla zachowania praw państw. Ponadto obawiali się, że grozi im ekonomiczna i polityczna twierdza w niewoli.
- KTO TO POPARŁ
- Przeciwnicy kompromisu obawiali się, że kompromis podtrzymuje pogląd, że niewolnictwo powinno i może obejmować nowe państwa. Ponadto obawiali się, że w Kongresie wzrośnie stopień niewolnictwa, coś, co mogłoby zrównoważyć wolną i niewolniczą reprezentację w Kongresie. Gdyby potęga niewolników stała się potężniejsza niż to było, wolne państwa miały wrażenie, jakby ich głosy osłabiły.
- KTO SIĘ TEMU SPRZECIWIAŁ
- Niewolnictwo nie może się rozwijać!
- Ostatecznie państwa niewolnicze poparły kompromis, podobnie jak państwa wolne. Henry Clay był instrumentalistą w realizacji kompromisu, a obydwie strony postrzegały to jako sposób na spięcie wokół kwestii niewolnictwa na nowych obszarach. Poza tym poparły te, które starały się o utrzymanie Unii, a także do dalszego budowania władzy państwowej i federalnej.
- Przeciwnicy kompromisu składali się głównie z polityków północnych, którzy obawiali się, że rozszerzenie niewolnictwa jeszcze go zachowa. James Tallmadge z Nowego Jorku zaproponował nawet poprawkę, która zabroniłaby niewolnictwa w Missouri, ale ostatecznie została ona zlikwidowana głosem Senatu. Wolne państwa początkowo sprzeciwiły się kompromisowi, a ostatecznie popierały je na tej podstawie, że zachowały równowagę w Kongresie.
Sukurta daugiau nei 30 milijonų siužetinių lentelių