Si Mathilde ay isang magandang babae na nakapangasawa ng isang manunulat. Isang gabi ay dumating ang kanyang at sinabing inanyayahan silang dumalo sa kasiyahang iyon. Ngunit hindi natuwa si Mathilde doon kaya ibinigay na lamang ni G. Loisel ang apat na raang prangko para sa bestida ni Mathilde
Hindi! Wala akong damit na maisusuot kaya hindi ako makakadalo sa kasayahang iyan.Ipamigay mo nalang paanyaya sa isa mong kasamahan na may nakahandang damit na isusuot ang asawa
Mahal, Akala koy ikatutuwa mo ang pagkakuha ko sa paanyaya. Nais ko lamang na malibang ka.
Nagtungo kinabukasan sa kaibigan si Mathilde. Ipinagtapat niya rito ang kaniyang problema. Tinungo ni Madame Forestier ang taguan ng kaniyang mga hiyas at kinuha mula rito ang isang kahon. Binuksan ang kahon at pinamili ang kaniyang kaibigan.
Naku, maraming salamat dito ha. Kaibigan talaga kita.
Aba, Mayroon pa! Mamili ka, hindi ko alam kung ano ang ibig mo.
Sumapit ang inaasam niyang araw ng sayawan. Nahigitan niya ang lahat ng mga babae sa ganda, rangya, at sa pagiging kahali-halina kaya palagi siyang nakangiti dahil sa nag-uumapaw sa puso ang kaligayahan. Nagtamo ng malaking tagumpay si Madame Loisel.
Ang ganda naman niyan!
Salamat!
Napakaganda mo talaga! Ngayon lng kita nakita.
Pagkauwi nila saka lamang napansin ni Mathilde na nawawala ang kanyang kwintas na ipinahiram ni Madame Forestier. Hinanap nila ito hanggang sa mag-umaga na. Ngunit wala silang nahanap.
Oo natitiyak ko, Nahipo kopa nung nasa pasilyo ako ng palasyo. Kung iyon naman ay sa daan nawala ay di narinig sana ang lagapak. May palagay akong nawala sa dokar.
Natitiyak mo bang nakasuot sa iyo nang umalis tayo sa sayawan?
Sila ay nabaon sa utang at namuhay ng mahirap sa kadahilanang kailangan nilang mapalitan ang kwintas na iyon. Naranasan ni Mathilde ang mabigat na gawain. Nanatiling mahirap ang kanilang buhay sa loob ng sampung taon.
Isang araw ng Linggo, si Mathilde ay naglalakad sa Champs Elysees ay namataan niya isang babaing may akay-akay na bata. Ang babae ay si Madame Forestier, bata parin ang anyo, maganda pa ring katulad ng dati at taglay pa rin ang panghalina. Saka lang niya nalaman na ang kwintas na ipinahiram sa kanya ay isang imitasyon lamang.
O, kahabag-habag kong Mathilde! Ang pinahiram kung kuwintas sa iyo ay imitasyon lamang, puwit lamang ng baso.Ang pinakamataas na maihahalaga roon marahil ay limang daang prangko
Sukurta daugiau nei 30 milijonų siužetinių lentelių