Sa kaharian ng mapayapang Berbanya, tatlong magigiting na prinsipe ang naggingbunga ng pagmamahalan nina Haring Fernando at Reyna Valeriana. Panganay na anak si DonPedrong may tindig na pagkainam, sumunod si Don Diegong malumanay at ang maginoong totoo si Don Juan. Sila’y lubos na minamahal ng kanilang mga magulang.
Ang paghawak ng kaharia’t bayan upang mga ito’y paglingkuran ay amin naiibigan
Kayong tatlo’y mapapalad, angkin ninyo ang mataas na pangalang mga panta.Yamang ngayo’y panahon nang kayo’y tumalaga, mili kayo sa dalawa, magpari o magkorona?
Isang gabi nang mahimbing na natutulog si Haring Fernando, napanaginipan niya ang kanyang bunsong anak na si Don Juan. Diumano, ito’y nililo at pinatay ng dalawang tampalasan.
Pedro, anak, hanapin moa ng Ibong Adarna para ako’y gumaling na. Huwag mongdalhin ang iyong kabayo sa paglalakbay sapagkat ito’y…Sundin mo ako.
Naku! Mahal ko, ano ba ang nangyari sa iyo?
Sakit mo po, Haring Mahal ay bunga ng pangimpan, mabigat man at maselan, maymabisang gamutan. May isang ibon na ang pangalan ay Adarna, pag ito’y narinig mong kumanta, ang sakit mo ay mawawala. Ito ay tumatahan sa kabundukang Tabor kung saan makikita ang PiedrasPlatas, punong tirahan ng Ibong Adarna.
Sa kasamaang palad, sumuway s autos ni Haring Fernando si Don Pedro. Unasiyang naglakbay sa kabundukan na higit sa tatlong buwan bago narating ang Bundok Tabor kungsaan makikita ang Piedras Platas, punong tirahan ng Ibong Adarna. Siya ay dumaan sa mga iba’t ibangpahamak sa kanyang paglalakbay upang makuha lang ang lunas para sa kanyang amang mahal. Ngunit nang Dumating na ang Ibong Adarna...kumanta na ito…♪♫♫♪♪♫…at naging bato na si Don Pedro…
Natanaw ko na ang Piedras Platas…Ang ganda ng kap aligiran lalong-lalo na ang punungkahoy na ito.
Nainip ang mga tao sa kaharian sa tagal ng paghihintay kay Don Pedro kayaminabuting hanapin naman ito ni Don Diego. Naglakbay si Diego patungong Tabor na hhindi nagpaalam sa kanyang magulang. Inabot n liman buwan ang kanyang paglalakbay ni Don Diego bago marating ang Piedra Platas .Dumating na ang Ibong Adarna...kumanta na ito…♪♫♫♪♪♫…at naging bato na si Don Pedro…
Ano bang laking hiwaga, punong ganda ’y nakakaakit sa mata!...Lumalalim na ang gabi,ako’y mamahinga muna.
Nang hindi parin nakakabalik si Don Diego sumunod naman naglakbay si Don Juan. Nakita ni Don Juan ang Ibong Adarna sa sanga ng PiedrasPlatas. Nagsimula itong kumanta at biglang tinamaan ng antok si Don Juan. Agadniyang hiniwa ang kanyang palad at pinigaan ng dayap. Pitong beses kumanta atnagpalit ng balahibo ang ibon. Pitong beses din hiniwa ni Don Juan ang kanyangpalad at pinigaan ng dayap. Nang matapos kumanta ang ibon, nagbawas ito.Iniwasan ni Don Juan ang dumi ng ibon para hindi siya maging bato. Nangmakatulog ang ibon, tinalian agad ni Don Juan ang mga paa ng ibon gamit anggintong sintas. Dinala niya agad ito sa ermitanyo.
Pitong kantang malutas nitong ibong sakdal-dilag, pito rinang naging sugat ni Don Juang nagpupuyat. Agad niyang sinunggaban sa paa’ybiglang tinangnan at ginapos nang matibay ng sintas na gintong lantay. Nahulina ni Don Juan ang Ibong AdarnaInilagay ng ermitanyo ang ibon sa isang hawla at ibinigayito kay Don Juan. Binilinan siya ng ermitanyo na kumuha ng banga at sumalok ngtubig. Bumalik si Don Juan sa Piedras Platas at binuhusan niya ang mga bato.Lumabas ang kanyang mga kapatid. Bumalik sila sa ermitanyo. Bago sila umalis,hiningi ni Don Juan ang Bendisyon ng ermitanyo.
Sukurta daugiau nei 30 milijonų siužetinių lentelių