Ang pagbuo ng salita sa wikang Filipino ay isang masalimuot at malikhaing proseso na nagpapakita ng yaman at dinamismo ng wika. Isa sa mga pangunahing paraan ay ang paglalapi, kung saan idinaragdag ang mga unlapi, gitlapi, hulapi, at kabilaan sa mga salitang-ugat upang makabuo ng bagong salita na may bagong kahulugan, tulad ng "mabasa" mula sa "basa" na may unlaping "ma-."
Skaidrė: 2
Bukod dito, mahalaga rin ang pag-uulit, na maaaring maganap sa pamamagitan ng pag-uulit ng unang pantig o ng buong salita. Isa pang paraan ay ang pagtatambal, kung saan pinagsasama ang dalawang magkaibang salita upang makabuo ng bagong konsepto. Ang pagbawas naman ay tumutukoy sa pagputol ng bahagi ng salita upang mapadali ang pagbigkas. Sa paghihiram, ginagamit ang mga salitang banyaga at inaangkop sa Filipino, kagaya ng "kompyuter" mula sa "computer." Samantala, sa pagbibigay ng bagong kahulugan, binabago ang ibig sabihin ng umiiral na salita, katulad ng "aswang" na bukod sa orihinal na kahulugan bilang halimaw, ginagamit din ngayon upang tukuyin ang isang taong may masamang intensyon. Sa akronimo naman, binubuo ang salita mula sa mga inisyal ng mga parirala.
Skaidrė: 3
Ang mga pamamaraang ito ay nagdudulot ng patuloy na pag-unlad at pagyaman ng wikang Filipino, na nagpapakita ng kakayahang mag-angkop at magbago ayon sa pangangailangan ng panahon.
Sukurta daugiau nei 30 milijonų siužetinių lentelių