Nuong unang panahon, ay may isang magandang dalaga na nagngangalang Rosa. Isang araw nang dumating si Rosa sa kanilang bahay ay nakita niya ang isa niyang manliligaw na si Antonio kausap ang kaniyang magulang
Ang Alamat Ng Rosas
Magandang araw po! Ako po ay si Antonio na taga kabilang lugar. Maari ko po bang ligawan si Rosa?
Magandang araw din sa iyo Ginoo!. Maari mo siyang ligawan basta huwag na huwag mo siyang sasatan.
Ako ay natutuwa dahil pumayag ang iyong magulang na ikaw ay aking suyuin. Sa darating na Linggo, pwede ba tayong magtagpo sa parke sa bayan?
Sige Antonio, ako ay pumapayag na magkita tayo sa Parke sa darating na Linggo
Naku! Tama, ngayon ko na sasagutin si Antonio. Nasasabik na ako sa kaniyang reaksiyon! Pero bakit kaya di pa siya dumadating? Mahigit isang oras na ako naghihintay.
Bakit naman ganyan ka Antonio? Malugod kang tinanggap ng kaniyang magulang tapos niloloko mo lang ang kaibigan namin
Ha? Si Rosa? E di ko naman talaga siya mahal. Sinusubakan ko lamang ang kaniyang damdamin
Manloloko ka Antonio!!!!
Hindi tumigil si Rosa sa kaniyang pag-iyak habang pauwi ng kanilang bahay. Nadurog ang kaniyang puso dahil sa kanyang narinig. Kinabukasan ay hindi na siya nakita at pati na rin ng mga sumunod na araw.Isang araw ay nabalitaan na lamang na may kakaibang halaman na tumubo sa lugar na dapat ay tagpuan ni Rosa at Antonio.