Isang umaga, nagkita ang isang matanda at isang binata sa mag burol
Sa iyo rin, iho.
Bawal pong lumabas ang matatandang katulad po ninyo sa pananong ito, may kumakalat pong sakit.
Ang matandang alburalyo na kausap ng binata ay may kakaibang nalalaman sa panggagamot ng may karamdaman.
Kailangan kong dumako sa kabilang bayan. Ako ay isang magiting na tagagamot.
Nakarating sa malayong bayan ang matandang albularyo sa kabilang bayan sa tulong ng binata.
Hindi ordinayo ang gamot sa pandemyang ito.
Ang paglalakbay na ito ay kakaiba, daig pa ng lakas ng isang kalabaw ang dapat mayroon ka upang makarating sa bayang ito.
Ineng, ang kasagutan ay nasa tamang kalinisan at wastong pagkain.
Ang tubig po ba ng balon ang gamot sa epidemyang ito?
Nag-usap ang babae at ang matandang albularyo malapit sa balon ng buhay.
Ako ay patuloy na maglalakbay kahit na mapalayo upang mapalaganap ang kamalayan sa pandemyang ito.
Umuwi na ang baabe sa pag aakalang nagbibiro lamang ang matandang albularyo
Malalyo-layo na din ang aking nalakbay. Pero ang tunay na kapangyarihan ko sa paglalakbay na ito ay ang aking mga salita na nagbibigay ng kaalaman upang masugpo ang Covid-19. Naniniwala pa kayo na minsan, nasa tamang distansiya ang kaligtasan ng mga tao?