Mahiganting langit! bangis mo'y nasaan?ngayo'y naniniig sa pagkagulaylay;bago'y ang bandila ng lalong kasam-ansa Reynong Albanya'y iniwawagayway.
Mahiganting langit! bangis mo'y nasaan?ngayo'y naniniig sa pagkagulaylay;bago'y ang bandila ng lalong kasam-ansa Reynong Albanya'y iniwawagayway.
kung siya mong ibig ako'y minsan-minsang mapag-alaala.isagi mo lamang sa puso ni LauraLangit na mataas, aking mababata;Kung siya mong ibig na ako'y magdusa,
Nguni, sa aba ko! sawing kapalaran!ano pang halaga ng gayong suyuankung ang sing-ibig ko'y sa katahimikanay humihilig na sa ibang kandungan?
Sa sinapupunan ng Konde Adolfo,aking natatanaw si Laurang sinta ko;kamataya'y nahan ang dating bangis mo,nang 'di ko damdamin ang hirap na ito?
Halina, Laura aking kailanganngayon ang lingap mo nang naunang araw;ngayon hinihingi ang iyong pagdamay
Sa isang madilim, gubat na mapanglaw,dawag na matinik ay walang pagitan,halos naghihirap ang kay Pebong silangdumalaw sa loob na lubhang masukal.
Ito'y siyang una sa lahat ng hirap,pagdaya ni Laura ang kumakamandag;dini sa buhay ko'y siyang nagsasadlaksa libingang laan ng masamang palad.
Dito nakagapos ang isang binata na pinag-uusig ng masamang palad.
Sino ang nananaghoy sa ganitong ilang?
Sinabi ni Florante sa kanyang sarili na kaya niyang tiisin ang pagdurusa, kung ito ang gustong mangyari ng Maykapal. Iisa lamang ang tangi niyang hiling, ang maalala siya ng kanyang minamahal sa si Laura.
Tanging hiling ni Florante ay makita muli si Laura at siya'y arugain at damayan sa kanyang mga sakit tulad ng nakaraan. at matamis pa ang mamatay kaysa makita niyang si Laura ay nasa ibang kamay
Madinig lahat ng gererong Moro ang panaghoy ni florante kaya tinunton niya ang boses na pinanggagalingan ng panaghoy.
Samantala, mayroong palapit na leon, na sa pagkakita pa lamang ay parang nais nang kainin si Florante.