Storyboard Tekst
- Labis nanagtaka si Madame Forestier.
- Magandang araw sa iyo, Madame Forestier.
- Oh Matilde! Kay laking ipinagbago mo!
- “Dahil saakin! Paano nangyari iyon?”
- Oo nga, mahabang panahon ang ipinagtiis ko ng hirap mula nang huli nating pagkikita, at labis nakalungkutan ang dinanas ko... at ikaw ang dahilan ng lahat.Madame Forestier,
- “Anong ibig mong sabihin? Isinauli mo sa akin ang kuwintas?”
- “Naaalala mo pa a ang hiniram kong kuwintas na diyamanteng isinuot ko sa sayawan sakagawaran?”naiwala ko ang kuwintas na iyon.”
- Isinauli ko sa iyo ang isang kuwintas na katulad na katulad ng hiniram ko sa iyo. Sampung taon kaming nagbayad ng mga utang. Alam mo namang hindi madali sa katulad naming mahirap ang gayongbagay.
- “Sabi mo’y bumili ka ng kuwintas na diyamante na ipinalit mo sa hiniram mo sa akin na naiwalamo?”
- O, kahabag-habag kong Mathilde! Ang ipinahiram kong kuwintas sa iyo ay imitasyon lamang,puwit lamang ng baso. Ang pinakamataas na maihahalaga roon marahil ay limang daang prangko.
- Ito tangapin mo,iuwi mo ito dahil ito ay karapat dapat napa sa iyo.
- Ok lang yun wag munang alalahanin yun
- Talaga Madame Forestier?eh paano yung nawalang kong isang kwentas?
- Maraming salamat talaga Madame Forestier.Napakalaking tulong na samin ito para mag simula ulit.lubos ang aking pasasalamat sa iyo madame.
Izrađeno više od 30 milijuna scenarija