Eto dapat ang pinakamasayang Sabado dahil ipinagdiwang namin ang kaarawan ng aking anak.
Unang sabado, nang humiling si Revo na magdiwang ng kanyang kaarawan kahit hindi pa araw.
Happy Birthday Revo!
फिसलना: 2
Ikalawang Sabado, naki-bertdey si Revo. Pagkatapos ay muling naglaro ng beyblade kasama ang mga pinsan.
Dinala siya ng kanyang Ama sa isang BIrthday Party subalit unti-unti na rin siyang nanghihina.
फिसलना: 3
Ikatlong Sabado, tuluyan nang nakalbo si Revo. Kinumbida ng tatay niya ang kasama nito sa trabaho upang magtanghal ng pribado para kay Revo
Masaya at bibong nagtatanghal ang mascot para kay Revo, samantalang ang nanghihinang si Revo ay hindi na makangiti pa ng maayos.
फिसलना: 4
Mabilis ang paghina ni Revo sa Ika-apat na sabado, kaya kahit dalhin siya ng kanyang ama sa karnibal, isa lamang ang ninais niyang sakyan.
फिसलना: 5
''Sige na Bo. Salamat sa apat na taon. Mahal ka namin. Paalam''
Eksaktong katapusan ng Pebrero, ika-limang Sabado ay pumanaw ang aking anak. Di na kami nakapag-usap pa, dahil pagpasok ko pa lang ng pintua'y pinakawalan na niya ang sunod-sunod na palahaw ng matinding sakit.
फिसलना: 6
Ika-anim na Sabado, ang huling sabado na masisilayan ng pamilya si Rebo. Wala na ang Beyblade at ang may-ari nito.Payapa na silang nakahimlay sa loob ng kabaong, Magkasamang tutungo sa lugar ng walang sakit, gutom at hirap. Payapang magpapaikot-ikot. Maglalaro ng maglalaro. Habang kaming mga naiwan ay pag-aaralang tanggapin ang kirot ng pagkalungkot.
Mahirap para sa pamilya ang mawalan ng mahal sa buhay, subalit kailangan nilang tanggapin na wala na ang kanilang anak at payapa na itong namamahinga.