Alamat ng Ginto Part 2
स्टोरीबोर्ड पाठ
- Lumapit ang ginoo sa diwata at kanyang itong binati.
- Magandang araw rin ginoong Leon, salamat at ikaw ay nakapunta dito, masaya ka ba sa iyong paglalakbay?
- Ha? Salamat ginoo, ako nga pala si Gininto, ang diwatang nangangalaga sa mga ginto dito.
- Kamusta binibini, magandang araw! Ako si Leon, isang manglalakbay, masaya akong makapunta sa iyong lugar.
- At ngumiti sila sa isa't-isa.
- Oo naman binibini, lalo akong nasiyahan nang makita ko ang iyong walang kapantay na kagandahan.
- Nang kanibukasan, si Ginintuan at si Leon ay na masyal. Sila ay naging mas malapit sa isa't-isa.
- Naging malapit sila sa isa't-isa sa puntong sinabi ng diwata kay Leon kung paano makukuha ang mga ginto dahil sa labis na pagtitiwala ng diwata sa manlalakbay.
- Dahil sa ginawa ng diwata, na siyahan ang ginoo at hindi siya nagdalawang isip na gawin ang pagnakaw ng mga ginto ni Gininto at isa lang ang kaniyang tinira.
- Nang kanibukasan, nagising ang diwata at siya ay nagulat sa kanyang na kita. Nakita niya na isang ginto na lang ang na sa loob.
- Na pa isip ang diwata, at doon niya na pagtanto na siya ang kumupit at sumayang ng tiwala ng diwata.
- Lumabas si Gininto at nakita niya na wala na ang iba pa niyang ginto at ang manlalakbay na si Leon.
- Nalungkot at na iyak na lamang si Gininto. Nasaktan siya ng lubos kaya nagawa niya ang...
- Sumumpa ang diwata, "Mula ngayon, mahihirapan ang lahat ng tao na makahanap o makakita ng ginto. Hindi mo basta-basta ito makikita. Mahirap hanapin ito, kasing hirapmag-hanap ng mapagkakatiwalaan. Sinusumpa ko ito. Sinusumpa ko!"
- Wakas
30 मिलियन से अधिक स्टोरीबोर्ड बनाए गए