Maya-maya pa’y dumating ang karuwaheng sinasakyan ni Simoun. Bumaba ito dala-dala anglampara at pumanhik ng bahay. Marami ang pumalibot kay Simoun upang bumati at maramidin ang humanga sa dala nitong lampara.
שקופית: 2
Muli na namang umiral ang kabaitan ni Basilio. Naisip niyang iligtas ang mga walangkasalanan kung kaya’t sinubukan nitong pumasok sa bahay ngunit hinarang naman ito ngmga bantay dahil sa karumihan ng kaniyang damit
EH? Bakit po sir?
Panget ng suot mo. Bumalik ka kung mayroon ng magandang suot.
שקופית: 3
Ilang sandali pa ay bumaba na si Simoun sa bahay. Nakita ni Basilio na ito’y paalis na kaya’tnangatal ito sa takot at lumayo sa tahanang iyon
Ginoong Simoun! Kasama ako!
שקופית: 4
Hindi naman sumama si Isagani kaya mag-isa nalang itong lumayo. Nang mapansin niIsagani na totoong takot si Basilio ay mabilis itong nagpasiyang lumabas ng bahay dahil sapag-aakalang totoo nga ang magaganap na pagsabog.
$%^%#^**#@$%$^**%^**^*($@$#%^
*GASP* Bakit na ginawa mo to!?
שקופית: 5
Samantala, sa lansangan ay may isang papel na may titik na tintang pula ang nagpalipat-lipatsa kamay ng mga mataas na panauhin.
Ngunit ng mga sandaling iyon, sa isang kisap-mata ay may pumasok na anino at dali-dalingsinunggaban ang lampara sabay tapon nito sa ilog. Maliksi ang anino. Bago pa manmagkailaw muli ay nakalundag na ito sa ilog.
שקופית: 6
Nang papalayo na ay nakita nito si Isagani. Nakiusap si Basilio na sumama ito sa kanyangunit hindi ito pinansin. Walang magawa si Basilio kundi sabihin ang totoo kay Isagani.
Nang itanong ng Kapitan Heneral kung sino iyon ay sumagot si Don Custodio. Aniya’y iyon aynapakasamang biro, sapagkat ang nakalagda sa papel ay ang sulat kamay na pangalan niJuan Crisostomo Ibarra, ang pilibusterong mahigit sampung taon nang namatay
Marami ang natakot. Kahit iniutos ng Kapitan Heneral na ipagpatuloy ang pagkain ay walangnangahas dahil sa takot na baka malason. Nangungulimlim na ang ilaw sa lampara. Ipinataasng heneral ang mitsa kay Padre Irene.