Η συνέντευξη με τον κυρ Παντελή
טקסט Storyboard
- Η Γαλήνη και ο Αρμπέν βρήκαν τονκυρ Παντελή να κάνει βόλτα στο πάρκο της γειτονιάς τους. Πλησίασαν,τον καλημέρισαν και άρχισαν να τονρωτούν για τη δουλειά που έκανε,όταν ήταν νέος.
- Πουλούσα παγωτά! Σας φαίνεται περίεργο, έτσι δεν είναι; Καθίστε να σας εξηγήσω…
- Τι δουλειά κάνατε, όταν ήσασταν νέος;
- Γιατί να με πειράζει; Τι θέλετε να με ρωτήσετε;
- Σας πειράζει να γράφουμε αυτά που μας λέτε, για να τα βάλουμε στην εφημερίδα της τάξης μας;
- Τότε δεν είχαμε πολλά ψυγεία. Ήταν ακριβά και δεν μπορούσε ο κάθε μαγαζάτορας να έχει από ένα. Γι’ αυτό υπήρχαν οι παγωτατζήδες. Γυρνούσαν στις πλατείες, στις πόλεις και στα χωριά με τις άσπρες ποδιές τους και φώναζαν: « Εδώ τα νόστιμα παγωτά!!!>>.
- Γιατί πουλούσατε εσείς τα παγωτά; Δεν υπήρχαν ψυγεία με παγωτά στα περίπτερα ή στα γαλακτοπωλεία, για να αγοράζει ο κόσμος από εκεί;
-
- Είχα ένα καροτσάκι γεμάτο με πάγο. Πρωί πρωί έπρεπε να πάω στον παγοπώλη και να αγοράσω μεγάλα κομμάτια πάγου. Ξέρετε, το καροτσάκι αυτό το έχω ακόμη στο σπίτι μου... Το είχα ζωγραφίσει με ήλιους και λουλούδια... Το αγαπώ σαν να είναι φίλος μου, γιατί το είχα μαζί μου παντού για πολλά χρόνια.
- Και πού βάζατε τα παγωτά, για να μη λιώνουν;
- Πιο πολύ από όλα μου άρεσε η χαρά στα μάτια των παιδιών, όταν έπαιρναν το χωνάκι με το παγωτό... Μου άρεσε τόσο πολύ να τα βλέπω χαρούμενα, που, όταν τα λεφτά δεν τους έφταναν ή όταν δεν είχαν καθόλου, τους χάριζα τα παγωτά, για να τα δω να μου χαμογελούν!
- Τώρα πια υπάρχουν ελάχιστοι παγωτατζήδες… Το επάγγελμα εξαφανίζεται σιγά σιγά, όπως οι τσαγκάρηδες, οι νερουλάδες, οι καρεκλάδες…Θα γράψετε και γι’ αυτούς;
- Τι σας άρεσε περισσότερο στη δουλειά που κάνατε;
- Και τώρα οι παγωτατζήδες;
נוצרו מעל 30 מיליון לוחות סיפור