Między 3 października 1373r., a 18 lutego 1374r. w Budzie na świat przyszła Jadwiga Andegaweńska, ostatnia córka Elżbiety Bośniaczki i Ludwika Węgierskiego.
Na chrzcie damy jej imię Jadwiga. Po św. Jadwidze Śląskiej i jej prababce.
Od najmłodszych lat Jadwiga przebywała w kulturalnym środowisku dworu budzińskiego. Uczyła się pisać i czytać. Otaczali ją muzycy, śpiewacy i uczeni.
Musimy kształcić Jadwigę, aby dobrze przygotować ją do roli królowej.
W wieku 4 lat Jadwiga została zaręczona z Wilhelmem Habsburgiem. 15 czerwca 1378r. w Hainburgu odbył się ich formalny ślub, którego udzielił biskup zagrzebski Dymitr.
Niech ten związek przypieczętuje nasz sojusz!
Niech was Bóg błogosławi!
Odtąd Jadwiga będzie wychowywać się w Wiedniu!
Kiedy w 1382r. Ludwik Węgierski umarł, w Polsce zaczął się okres bezkrólewia. Dwa miesiące po śmierci władcy (25 listopada 1382r.) odbył się zjazd rycerstwa w Radomsku gdzie zapadły decyzje o przyszłości państwa Polskiego.
Na Polski tron chcemy dynastie Andegawenów.
Ale tylko poprzez córkę, która zamieszka w Polsce.
26 lutego 1383r. w Sieradzu odbył się kolejny zjazd, w którym udział wzięli wysłannicy królowej Elżbiety Bośniaczki.
Nasza królowa, Elżbieta Bośniaczka wysyła nas z informacją, że na polskim tronie zasiądzie jej młodsza córka Jadwiga!
Po dwóch latach od zjazdu w Radomsku, w październiku 1384r., 10-letnia Jadwiga przybyła na Wawel.
Wiwat nasza przyszła królowa!
Parę dni po przybyciu, dokładnie 16 października 1384r., Jadwiga została koronowana na króla Polski przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Bodzantę w katedrze krakowskiej.
Dzierż odtąd to miejsce i króluj w Polsce sprawiedliwie!