Alamat ng buwan
Texte du Storyboard
- Ako si Reyna Bituin.
- Ako si Prinsesa Luna
- Ako si Haring Basilio
- Ano kaya ang buhay sa lupa ng mga tao?
- May naisip na ako!
- Noong unang panahon walang buwan at bituin, araw lamang ang makikita sa langit. Pag gabi ay walang liwanag ang nakikita sa ulap. Ngayon paano nga ba nagkaroon ng buwan? Paano nagkaroon ng liwanag sa ulap na tuwing gabi ay nagsisilbing ilaw sa mga tao? Alamin iyan sa alamat na ito.
- Pinapayagan na kita, ngunit isasama mo si Diwata
- Hindi pwede
- Payagan mo na ako, ama
- Ako nga pala si Lucas
- Luna naman ang aking ngalan
- Hindi pwede
- Si Luna ay ang Prinsesa na nag-iisang anak nina Haring Basilio at Reyna Bituin na nakatira sa Kaharian ng Alapaap, sila rin ay hindi ordinaryong nilalang. Si Luna ay magandang dalaga, pasaway, makulit, ngunit mabait. Maraming manliligaw si Luna sa kanilang kaharian, ngunit hindi niya ito sinagot lahat dahil wala siyang nararamdaman sa mga ito. Mayroong kwintas si Luna na kakaiba ang hugis na gawa ng kanyang Inang Reyna.
- Ano itong nabalitaan ko?!
- Hala! Masama ito!
- Ano?! Paakyatin mo dito si Luna!
- May napupusuan na ang Prinsesa sa lupa ng mga tao
- Matagal narin siyang nagtataka kung ano ang buhay ng mga tao sa lupa.Matagal ng gusto ni Luna na makababa sa lupa ng mga tao para makita niya ang buhay doon, ngunit bawal ito dahil ito ang sinabi ng kanyang amang hari. Isang araw, naisip niya na sabihin ito sa kanyang ama. Naging masaya si Luna sa naisip niya kaya't 'di na siya nag-dalawang isip na gawin ito.
- Oo nga! May liwanag narin tuwing dilim!
- Ang ganda!
- Tignan mo iyon!
- Ngunit, hindi siya pinayagan ng kanyang ama, na naging dahilan ng pagka lungkot ni Luna. Ngunit, hindi siya tumigil. Isang linggo niyang kinulit ang kanyang ama para mapayagan siya. Matapos ang isang linggong pangungulit ay pinayagan na siya, kasama ang diwata na magbabantay sa kanya. Nang makababa si Luna sa lupa ng mga tao kasama ang diwata na nagbabantay sa kanya na siya lamang ang nakakakita ay napangiti siya sa saya. Nasa lupa ng mga tao na siya! Nag libot-libot siya buong araw hanggang sa may bumati sa kanyang lalaki, kinabahan naman siya dahil doon ngunit masaya rin dahil may nakausap siyang tao.
- Maraming salamat, ama!
- Makalipas ang isang araw ay nagkita nanaman ulit sila at sa pagkikitang iyon ay naging magkaibigan sila. Na alarma naman si Diwata dito dahil araw-araw ng nag kikita ang dalawa. At sa dumating ang araw na nahuhulog na ang dalaga na dahilan ng pag-akyat ni Diwata sa hari at sinabi ang balita na ito. Nagalit naman ang hari at agad inutos na paakyatin muli si Luna sa Alapaap. Napaiyak ang dalaga dito ng malaman na may sumpa ang kanilang kaharian. Hanggang sa dumating ang araw na nawasak ang kaharian nila dahil sa sumpa na ginawa noong matagal na panahon.
- Pasensya na ama
- Lahat ng tao sa lupa ay nagulat ng may makita silang liwanag noong gabi sa langit. Hindi sila makapaniwala sa nakikita nila. May liwanag na sa langit! Makalipas ang panahon nalaman na ng mga tao ang kwento ng kaharian ng Alapaap. Ang sumpa sa kanilang kaharian ay ang bawal umibig ng tao ang mga nilalang sa Alapaap. Ngunit, hindi ito nasunod ni Luna na naging dahilan ng pagiging buwan niya. Ang mga nilalang sa Alapaap ay naging mga bituin at si Luna naman ang buwan. Naging buwan siya dahil sa kanyang kwintas na kakaiba ang hugis. Tinawag sila na bituin dahil sa Reyna ng Alapaap na si bituin, naging bituin sila dahil sa pag sabog ng kaharian nila, buwan naman ang tinawag dahil sa pangalan ni Luna na ang tawag sa kanilang kaharian ay "liwanag sa dilim"
- May liwanag na sa ulap!
Plus de 30 millions de storyboards créés