minsan ay namamsyal sa kabukiran ang isang bata nang matanawan niya ang isang papalait na Lobo. Sa sobrang takot ay yumukosiya kaagad sa gitna ng mga damo.
Magaling maghanap ang Lobo kaya madaling-madali siyang nakita nito. Gusto niyang Kumaripas ng takbo pero natatakot ang batang sagpangin nito.
Ang Bata At Ang Lobo
Huminga ng malalim ang bata at ipinagpasa-Diyos na lang niya ang mangyayari sakaniya.
Ngumisi Ang Lobo at mayabang na inilabas ang nangingislap na mga pangil upang lalong takutin ang kaharap. Sapagkat busog pa sa kakakain pa lamang na bibe sa katihan, minabuti ang lobo na idaan sa isang pagsubok ang nangangatog na bata.
"O sige. Hahayaan kitang makalayo kung masasabi mo sa akin ang tatlong bagay na sa ganang sarili ay may katotohonang hinding-hindi ko mapapabulaanan.
"Ma... Maawa kayo, Ginoong Lobo. Huwag sana ninyo akong kainin. Mabait na bata po ako." 😨
Namimilog ang mga matang mabilis na nag-isip ang pobreng bata, kahit nangangalog ang baba ay pinasimulan niya ang pagpapatotoo
"Aba... aba... Tama ka rin diyan." Patangu-tangong pagsang-ayon ng nakatitig na Lobo." At ang Pangatlo?"
"Ta... Tama!" Mabilis na pagsang-ayon ng lobo.
"Ikalawa, Lalong kaawa-awa ang kalagayan ko ngayon nasukol mo na ako!"
"Una," Sabi nito sa tinig na pilit na pinalalaki, "Kaawa-awa ang kalagayan ko kaninang makita mo ako.