BİLMEYEN VAR MI?
Kuvakäsikirjoitus Teksti
- Sonraki gün sınıfta çıkıp okudum İstiklâl Marşı'nı. Hem de tıpkı Hasan Amca, babaannem, annem, ablam gibi. İşte böyle gür sesle:Hakkıdır, hür yaşamış bayrağımın hürriyet; Hakkıdır Hakk'a tapan milletimin istiklâl.
- TAHRAN TÜRK OKULU
- En başta sorduğum sorumu geri alıyorum ve düzeltiyorum: Aranızda İstiklâl Marşı'nı bilmeyen var mı?Cevap veriyorum: YOK!
- Vay be dede! Yıktın beni! Sen de mi?
- Omuzlarım yer çekimine yenik düşmüş doğru dedemin yanına vardım."Arkadaş yurduma alçakları uğratma sakınSiper et gövdeni, dursun bu hayasızca akın."Tabii ki yine takıldım. Bu sefer kim koştu imdadıma?
- "Doğacaktır sana vadettiği günler hakkın, Kim bilir belki yarın belki yarından da yakın!"
- "Canı, cananı, bütün varımı alsın da Hüda/ Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüda."
- Ben bir ablama bakayım deyip ablamın odasına geçtim. Nasıl olsa telefonla konuşuyordur. Beni duymaz sanmıştım. Nerede kalmıştım:" Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda? /Şüheda fışkıracak toprağı sıksan, şüheda." Ve işte o an, tamamlayamamıştım. Ablam kulağında telefon:
- Pes diyorum! Bu kadar da olmaz . Amma hava attınız canım.!
Yli 30 miljoonaa kuvakäsikirjoitusta luotu