Unknown Story
Kuvakäsikirjoitus Teksti
- Jakiż to chłopiec piękny i młody? Jaka to obok dziewica? Brzegami sinej Świtezi wody Idą przy świetle księżyca.Ona mu z kosza daje maliny, A on jej kwiatki do wianka, Pewnie kochankiem jest tej dziewczyny, Pewnie to jego kochanka.
- Powiedz mi, piękna, luba dziewczyno, Na co nam te tajemnice, Jaką przybiegłaś do mnie drożyną Gdzie dom twój, gdzie są rodzice?
- Zawszeż po kniejach jak sarna płocha, Jak upiór błądzisz w noc ciemną? Zostań się lepiej z tym, kto cię kocha, Zostań się, o luba! ze mną.
- Więcej się waszej obłudy boję, Niż w zmienne ufam zapały, Może bym prośby przyjęła twoje; Ale czy będziesz mnie stały?
- Chłopiec przyklękną ,chwycił w dłoń piasku, Piekielne wzywał potęgi, Klął się przy świętym księżyca blasku, Lecz czy dochowa przysięgi?
- Dochowaj, strzelcze, to moja rada: Bo kto przysięgę naruszy, Ach, biada jemu, za życia biada! I biada jego złej duszy!
- To mówiąc dziewka więcej nie czeka,Wieniec włożyla na skronieI pożegnawszy strzelca z daleka,Na zwykłe uchodzi błonie.
- Woda się burzy i wzdyma. Burzy się, wzdyma, pękają tonie, O niesłychane zjawiska! Ponadsrebrzyste Świtezi błonie Dziewicza piękność wytryska.
- Po co żałujesz dzikiej wietrznicy,Która cię zwabia w te knieje:Zawraca głowę, rzuca w tęsknicy I może jeszcze się śmieje?
- strzelec zapomniał o przysiędze i zostaje skazany
- skazuje cię na dożywocie za złamanie przysięgi
Yli 30 miljoonaa kuvakäsikirjoitusta luotu