Madame Forestier, magandang araw po. Ang tagal na nating hindi nagkita, mabuti naman po ako.
Magandang araw din Mathilde! Tama ka, pero... Halos hindi na kita nakilala. Simula no'ng nabalik niyo ang kuwintas ko, kala ko ay maginhawa na kayo dahil ikaw ay dumalo sa isang magandang kaganapan noon. dapat nga hindi mo na ibinalik ang kuwintas dahil isang peke lang naman at baka ay iyong magamit ulit.
Liuku: 3
Sa-sandali lang po! hindi ko po maintindihan. bakit po gano'n ang ganda ng kuwintas at kinang kung ito'y peke lamang? pinaghirapan namin ng aking asawa para lamang ay makabayad sa mga pagkakautang dahil pinalitan namin ng tunay ang kuwintas niyo?
HA?!?! HALA KA KAYA PALA KAYO'Y NAGHIRAP AT NALUGMOK SA KAHIRAPAN.
Liuku: 4
Wag ka sanang magulat Mathilde, ngunit totoo ang sinasabi ko. Halika at kunin mo ang dapat sainyo na inyong pinaghirapan.
Maraming salamat po! maraming-maraming salamat po Madame Foreister! Magbibihis lang po ako!
Liuku: 5
Ano kaba, wala iyon, ngayon kayo ay makakahango sa paghihirap, huwag kang mag-alala dahil hindi ko naman iyan ginagamit.
Liuku: 6
Maraming Salamat po talaga, Madame Foreister! sa kuwintas na ito ay pupwede kaming makahango ulit sa kahirapan!
Nakarating sila sa pamamahay ni Madame Foreister, at habang sila ay paupo ay ibinigay ni Madame Foreister ang Kuwintas kay Mathilde.