กากับเหยือกน้ำ
Kuvakäsikirjoitus Teksti
- ฉากที่๑
- น้ำหายไปไหนหมด ข้ากระหายน้ำเหลือเกิน แฮ่ก แฮ่ก
- ฉากที่๒
- ""เฮ้อ... มีน้ำเหลือเพียงก้นเหยือกแบบนี้ แล้วข้าจะกินอย่างไรละเนี่ย"
- ฉากที่๓
- ณ ป่าแห่งหนึ่ง ในฤดูร้อนที่มีอากาศร้อนอบอ้าว ทำให้แม่น้ำ ลำธารแห้งขอด ไม่มีน้ำแม้แต่หยดเดียว ในขณะเดียวกันก็มีกาตัวหนึ่งบินหาน้ำดื่มด้วยความหิวกระหาย แต่หาเท่าไรก็หาไม่เจอ จนมันเริ่มเหนื่อยและหมดแรงลงเรื่อย ๆ
- ฉากที่๔
- ทันใดนั้นเองสายตาของเจ้ากาก็เหลือบไปเห็นเหยือกน้ำขนาดใหญ่ใบหนึ่งตั้งอยู่ที่หน้าบ้านของชาวนา มันจึงรีบบินไปดูด้วยความดีใจ แล้วค่อย ๆ ใช้ตาข้างหนึ่งส่องลงไปดูผ่านปากเหยือก แต่ทว่ามีน้ำเหลือเพียงก้นเหยือกเท่านั้น ทำให้เจ้ากาไม่สามารถเอาจะงอยปากของมันลงไปกินน้ำได้
- ฉากที่๕
- "เฮ้อ... มีน้ำเหลือเพียงก้นเหยือกแบบนี้ แล้วข้าจะกินอย่างไรละเนี่ย" เจ้ากาถอนหายใจพร้อมบ่นพึมพัมกับตัวเองเบา ๆ
- ฉากที่๖
- ในระหว่างที่เจ้ากากำลังคิดหาวิธีที่จะกินน้ำในเหยือกอยู่นั้น สายตาของมันก็หันไปเห็นก้อนหินเล็ก ๆ ที่อยู่ตามพื้น จึงทำให้เจ้ากาคิดแผนการดี ๆ ขึ้นมาได้
- จากนั้นมันจึงเริ่มใช้ปากคาบก้อนหินเล็ก ๆ มาใส่ลงไปในเหยือกน้ำอย่างใจเย็น ยิ่งเจ้ากาใส่หินมากเท่าไรน้ำในเหยือกก็ค่อย ๆ สูงขึ้นเรื่อย ๆ จนในที่สุดระดับน้ำก็สูงขึ้นมาถึงปากเหยือก ทำให้เจ้ากาสามารถใช้จะงอยปากดื่มน้ำได้อย่างง่ายดาย
- นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า : จงแก้ไขปัญหาด้วยความพยายามและปัญญาอันชาญฉลาด แล้วจะค้นพบหนทางแห่งความสำเร็จ ดังสุภาษิตไทยที่ว่า "ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น
Yli 30 miljoonaa kuvakäsikirjoitusta luotu