Podsumowanie Wojny Francuskiej i Indyjskiej - Brytyjscy Żołnierze vs. Żołnierze Francuscy
Texto del Guión Gráfico
Styl Walki
Brytyjski
Francuski
Stosunki z Native American
Brytyjczycy w czasie wojny używali bardzo europejskiego stylu walki. Brytyjczycy walczyli w formacji liniowej i byli określeni przez ich jasnobrązowe płaszcze, które łatwo widzieli wrogowie nawet w gęstej pustyni.
- "Dzikie rzeczywiście mogą być groźnym wrogiem waszej surowej amerykańskiej milicji, ale na królewskie regularne i zdyscyplinowane żołnierze, Sir, to niemożliwe, żeby miały się wrażenie". - brytyjski generał Edward Braddock
Francuscy adaptowali w czasie wojny taktykę Indian "partyzanckich". Francuzi polegali na kamuflażu, aby połączyć się z otoczeniem, co bardzo utrudnia wrogom ich rozpoznanie w walce.
We wczesnych stadiach wojny francuskiej i indyjskiej przywódcy brytyjscy byli zdecydowani w swoich zdolnościach do samodzielnego wygrać wojnę bez pomocy "dzikich" Ameryki Północnej. Gdy wojna się rozwijała, Brytyjczycy sprzymierzyli się z potężnym narodem Irokezów.
Od wczesnych poszukiwań francuskich ich relacje z rdzennymi Amerykanami były znacznie lepsze niż Brytyjczycy. Początkowo francuscy handlarze futra i "couerurs de bois" lub "biegacze lasu" pozwalali na liczne sojusze z plemionami plemion Ameryki Północnej w czasie wojny.
Przywództwo
Brytyjskie przywództwo to Edward Braddock, James Wolfe i młody George Washington. Wszyscy trzej przywódcy doświadczają strat podczas wojny; Waszyngton stracił potrzebę Fort, podczas gdy Braddock i Wolfe zginęli w bitwie.
Francuzi kierowali głównie Louis-Joseph de Montcalm. Montcalm był wyjątkowym strategiem wojskowym, jednak główny punkt zwrotny wojny przyniósł po tym, jak utracił miasto Quebec dla brytyjskiego generała Jamesa Wolfe'a. Montcalm został zabity w walce o Quebec.