Pedro, nagugutom na ako. Matinding pagkalam na ngsikmura ang nararamdaman ko.
ako nga din Juan.
nakakahiya naman.
Ang guro at ang kanyang mga estudyante ay naglalakad sa isang bulubunduking lugar. Malayo pa ang kanilang lalakbayin. Ang mga estudyante ay nakaramdam na ng gutom. Wala naman silang nadaraanang puno na may bunga para makapitas sila ng makakain. Dalawang batis na ang kanilang dinaanan. Uminom silang lahat sa dalawang batis. Napawi naman ang kanilang uhaw. Ang hindi langnawala ay ang nararamdaman nilang matinding gutom.
Alam nilang ang kanilang guro ay mayroong kapangyarihan. Kung gugustuhin nitoay maaari itong makagawa ng pagkain para sa kanilang lahat. Kaya laking pasasalamat nila ng huminto sa paglakad ang kanilang guro at humarap sakanilang lahat
Nagdamputan naman ang mag estudyante. Mayroong dumampot ng malaki at mayroong maliit. Ang hindi alam ng guro maging nila Juan, Pedro at Samuel ay may mga kaklase silang naiinis na. Isa na rito si Islaw.
Sainis ni Islaw ay isang maliit na bato ang kanyang kinuha, dinala at lihim nanatatawa sya sa kanyang sarili dahil ang kanyang mga kasama ay naglalakihangbato ang kinuha at dinala.
Malayopa ang ating lalakbayin.Kailangang magkaroon tayo ng panibagong lakas. Dumampot kayong tig-i-tig-isang bato at dalhin ninyo,
nagugutom na nga kami ay paghahanapin at pagdadalhinpa kami ng mga bato.
Pagsapit nila sa isang batis ay sinabi ng guro namagpapahinga muna sila doon at kakain.
Sa isang pitik ng daliri ng guro ay naging tinapay nga ang mga batong dinala ngbawat isa. Sising-sisi si Islaw dahil sa pinakamaliit ang dala niyangbato.
Magpahinga muna tayo dito. Dito na rin tayo kakain.
Pedro,sabihin mo na kaya kay mam na gamitin na ang kanyang mahika para maibsan angating gutom.
san po tayo kukuha ng kakainin?
Iyang mga batong pinadala ko sa inyo ay gagawin kong tinapay. Iyan ang magigingpagkain ninyo.
Nakakainggitnaman sila ang lalaki ng tinapay nila.
I
kaw kasi, hindi mo sinunod ang sinabi ni mam.
Pedro, nagugutom na ako. Matinding pagkalam na ngsikmura ang nararamdaman ko.
ako nga din Juan.
nakakahiya naman.
Ang guro at ang kanyang mga estudyante ay naglalakad sa isang bulubunduking lugar. Malayo pa ang kanilang lalakbayin. Ang mga estudyante ay nakaramdam na ng gutom. Wala naman silang nadaraanang puno na may bunga para makapitas sila ng makakain. Dalawang batis na ang kanilang dinaanan. Uminom silang lahat sa dalawang batis. Napawi naman ang kanilang uhaw. Ang hindi langnawala ay ang nararamdaman nilang matinding gutom.
Alam nilang ang kanilang guro ay mayroong kapangyarihan. Kung gugustuhin nitoay maaari itong makagawa ng pagkain para sa kanilang lahat. Kaya laking pasasalamat nila ng huminto sa paglakad ang kanilang guro at humarap sakanilang lahat
Nagdamputan naman ang mag estudyante. Mayroong dumampot ng malaki at mayroong maliit. Ang hindi alam ng guro maging nila Juan, Pedro at Samuel ay may mga kaklase silang naiinis na. Isa na rito si Islaw.
Sainis ni Islaw ay isang maliit na bato ang kanyang kinuha, dinala at lihim nanatatawa sya sa kanyang sarili dahil ang kanyang mga kasama ay naglalakihangbato ang kinuha at dinala.
Malayopa ang ating lalakbayin.Kailangang magkaroon tayo ng panibagong lakas. Dumampot kayong tig-i-tig-isang bato at dalhin ninyo,
nagugutom na nga kami ay paghahanapin at pagdadalhinpa kami ng mga bato.
Pagsapit nila sa isang batis ay sinabi ng guro namagpapahinga muna sila doon at kakain.
Sa isang pitik ng daliri ng guro ay naging tinapay nga ang mga batong dinala ngbawat isa. Sising-sisi si Islaw dahil sa pinakamaliit ang dala niyangbato.
Magpahinga muna tayo dito. Dito na rin tayo kakain.
Pedro,sabihin mo na kaya kay mam na gamitin na ang kanyang mahika para maibsan angating gutom.
san po tayo kukuha ng kakainin?
Iyang mga batong pinadala ko sa inyo ay gagawin kong tinapay. Iyan ang magigingpagkain ninyo.
Nakakainggitnaman sila ang lalaki ng tinapay nila.
I
kaw kasi, hindi mo sinunod ang sinabi ni mam.
Pedro, nagugutom na ako. Matinding pagkalam na ngsikmura ang nararamdaman ko.
ako nga din Juan.
nakakahiya naman.
Ang guro at ang kanyang mga estudyante ay naglalakad sa isang bulubunduking lugar. Malayo pa ang kanilang lalakbayin. Ang mga estudyante ay nakaramdam na ng gutom. Wala naman silang nadaraanang puno na may bunga para makapitas sila ng makakain. Dalawang batis na ang kanilang dinaanan. Uminom silang lahat sa dalawang batis. Napawi naman ang kanilang uhaw. Ang hindi langnawala ay ang nararamdaman nilang matinding gutom.
Alam nilang ang kanilang guro ay mayroong kapangyarihan. Kung gugustuhin nitoay maaari itong makagawa ng pagkain para sa kanilang lahat. Kaya laking pasasalamat nila ng huminto sa paglakad ang kanilang guro at humarap sakanilang lahat
Nagdamputan naman ang mag estudyante. Mayroong dumampot ng malaki at mayroong maliit. Ang hindi alam ng guro maging nila Juan, Pedro at Samuel ay may mga kaklase silang naiinis na. Isa na rito si Islaw.
Sainis ni Islaw ay isang maliit na bato ang kanyang kinuha, dinala at lihim nanatatawa sya sa kanyang sarili dahil ang kanyang mga kasama ay naglalakihangbato ang kinuha at dinala.
Malayopa ang ating lalakbayin.Kailangang magkaroon tayo ng panibagong lakas. Dumampot kayong tig-i-tig-isang bato at dalhin ninyo,
nagugutom na nga kami ay paghahanapin at pagdadalhinpa kami ng mga bato.
Pagsapit nila sa isang batis ay sinabi ng guro namagpapahinga muna sila doon at kakain.
Sa isang pitik ng daliri ng guro ay naging tinapay nga ang mga batong dinala ngbawat isa. Sising-sisi si Islaw dahil sa pinakamaliit ang dala niyangbato.
Magpahinga muna tayo dito. Dito na rin tayo kakain.
Pedro,sabihin mo na kaya kay mam na gamitin na ang kanyang mahika para maibsan angating gutom.
san po tayo kukuha ng kakainin?
Iyang mga batong pinadala ko sa inyo ay gagawin kong tinapay. Iyan ang magigingpagkain ninyo.
Nakakainggitnaman sila ang lalaki ng tinapay nila.
I
kaw kasi, hindi mo sinunod ang sinabi ni mam.
Pedro, nagugutom na ako. Matinding pagkalam na ngsikmura ang nararamdaman ko.
ako nga din Juan.
nakakahiya naman.
Ang guro at ang kanyang mga estudyante ay naglalakad sa isang bulubunduking lugar. Malayo pa ang kanilang lalakbayin. Ang mga estudyante ay nakaramdam na ng gutom. Wala naman silang nadaraanang puno na may bunga para makapitas sila ng makakain. Dalawang batis na ang kanilang dinaanan. Uminom silang lahat sa dalawang batis. Napawi naman ang kanilang uhaw. Ang hindi langnawala ay ang nararamdaman nilang matinding gutom.
Alam nilang ang kanilang guro ay mayroong kapangyarihan. Kung gugustuhin nitoay maaari itong makagawa ng pagkain para sa kanilang lahat. Kaya laking pasasalamat nila ng huminto sa paglakad ang kanilang guro at humarap sakanilang lahat
Nagdamputan naman ang mag estudyante. Mayroong dumampot ng malaki at mayroong maliit. Ang hindi alam ng guro maging nila Juan, Pedro at Samuel ay may mga kaklase silang naiinis na. Isa na rito si Islaw.
Sainis ni Islaw ay isang maliit na bato ang kanyang kinuha, dinala at lihim nanatatawa sya sa kanyang sarili dahil ang kanyang mga kasama ay naglalakihangbato ang kinuha at dinala.
Malayopa ang ating lalakbayin.Kailangang magkaroon tayo ng panibagong lakas. Dumampot kayong tig-i-tig-isang bato at dalhin ninyo,
nagugutom na nga kami ay paghahanapin at pagdadalhinpa kami ng mga bato.
Pagsapit nila sa isang batis ay sinabi ng guro namagpapahinga muna sila doon at kakain.
Sa isang pitik ng daliri ng guro ay naging tinapay nga ang mga batong dinala ngbawat isa. Sising-sisi si Islaw dahil sa pinakamaliit ang dala niyangbato.
Magpahinga muna tayo dito. Dito na rin tayo kakain.
Pedro,sabihin mo na kaya kay mam na gamitin na ang kanyang mahika para maibsan angating gutom.
san po tayo kukuha ng kakainin?
Iyang mga batong pinadala ko sa inyo ay gagawin kong tinapay. Iyan ang magigingpagkain ninyo.
Nakakainggitnaman sila ang lalaki ng tinapay nila.
I
kaw kasi, hindi mo sinunod ang sinabi ni mam.
Pedro, nagugutom na ako. Matinding pagkalam na ngsikmura ang nararamdaman ko.
ako nga din Juan.
nakakahiya naman.
Ang guro at ang kanyang mga estudyante ay naglalakad sa isang bulubunduking lugar. Malayo pa ang kanilang lalakbayin. Ang mga estudyante ay nakaramdam na ng gutom. Wala naman silang nadaraanang puno na may bunga para makapitas sila ng makakain. Dalawang batis na ang kanilang dinaanan. Uminom silang lahat sa dalawang batis. Napawi naman ang kanilang uhaw. Ang hindi langnawala ay ang nararamdaman nilang matinding gutom.
Alam nilang ang kanilang guro ay mayroong kapangyarihan. Kung gugustuhin nitoay maaari itong makagawa ng pagkain para sa kanilang lahat. Kaya laking pasasalamat nila ng huminto sa paglakad ang kanilang guro at humarap sakanilang lahat
Nagdamputan naman ang mag estudyante. Mayroong dumampot ng malaki at mayroong maliit. Ang hindi alam ng guro maging nila Juan, Pedro at Samuel ay may mga kaklase silang naiinis na. Isa na rito si Islaw.
Sainis ni Islaw ay isang maliit na bato ang kanyang kinuha, dinala at lihim nanatatawa sya sa kanyang sarili dahil ang kanyang mga kasama ay naglalakihangbato ang kinuha at dinala.
Malayopa ang ating lalakbayin.Kailangang magkaroon tayo ng panibagong lakas. Dumampot kayong tig-i-tig-isang bato at dalhin ninyo,
nagugutom na nga kami ay paghahanapin at pagdadalhinpa kami ng mga bato.
Pagsapit nila sa isang batis ay sinabi ng guro namagpapahinga muna sila doon at kakain.
Sa isang pitik ng daliri ng guro ay naging tinapay nga ang mga batong dinala ngbawat isa. Sising-sisi si Islaw dahil sa pinakamaliit ang dala niyangbato.
Magpahinga muna tayo dito. Dito na rin tayo kakain.
Pedro,sabihin mo na kaya kay mam na gamitin na ang kanyang mahika para maibsan angating gutom.
san po tayo kukuha ng kakainin?
Iyang mga batong pinadala ko sa inyo ay gagawin kong tinapay. Iyan ang magigingpagkain ninyo.
Nakakainggitnaman sila ang lalaki ng tinapay nila.
I
kaw kasi, hindi mo sinunod ang sinabi ni mam.
Pedro, nagugutom na ako. Matinding pagkalam na ngsikmura ang nararamdaman ko.
ako nga din Juan.
nakakahiya naman.
Ang guro at ang kanyang mga estudyante ay naglalakad sa isang bulubunduking lugar. Malayo pa ang kanilang lalakbayin. Ang mga estudyante ay nakaramdam na ng gutom. Wala naman silang nadaraanang puno na may bunga para makapitas sila ng makakain. Dalawang batis na ang kanilang dinaanan. Uminom silang lahat sa dalawang batis. Napawi naman ang kanilang uhaw. Ang hindi langnawala ay ang nararamdaman nilang matinding gutom.
Alam nilang ang kanilang guro ay mayroong kapangyarihan. Kung gugustuhin nitoay maaari itong makagawa ng pagkain para sa kanilang lahat. Kaya laking pasasalamat nila ng huminto sa paglakad ang kanilang guro at humarap sakanilang lahat
Nagdamputan naman ang mag estudyante. Mayroong dumampot ng malaki at mayroong maliit. Ang hindi alam ng guro maging nila Juan, Pedro at Samuel ay may mga kaklase silang naiinis na. Isa na rito si Islaw.
Sainis ni Islaw ay isang maliit na bato ang kanyang kinuha, dinala at lihim nanatatawa sya sa kanyang sarili dahil ang kanyang mga kasama ay naglalakihangbato ang kinuha at dinala.
Malayopa ang ating lalakbayin.Kailangang magkaroon tayo ng panibagong lakas. Dumampot kayong tig-i-tig-isang bato at dalhin ninyo,
nagugutom na nga kami ay paghahanapin at pagdadalhinpa kami ng mga bato.
Pagsapit nila sa isang batis ay sinabi ng guro namagpapahinga muna sila doon at kakain.
Sa isang pitik ng daliri ng guro ay naging tinapay nga ang mga batong dinala ngbawat isa. Sising-sisi si Islaw dahil sa pinakamaliit ang dala niyangbato.
Magpahinga muna tayo dito. Dito na rin tayo kakain.
Pedro,sabihin mo na kaya kay mam na gamitin na ang kanyang mahika para maibsan angating gutom.
san po tayo kukuha ng kakainin?
Iyang mga batong pinadala ko sa inyo ay gagawin kong tinapay. Iyan ang magigingpagkain ninyo.
Nakakainggitnaman sila ang lalaki ng tinapay nila.
I
kaw kasi, hindi mo sinunod ang sinabi ni mam.
Pedro, nagugutom na ako. Matinding pagkalam na ngsikmura ang nararamdaman ko.
ako nga din Juan.
nakakahiya naman.
Ang guro at ang kanyang mga estudyante ay naglalakad sa isang bulubunduking lugar. Malayo pa ang kanilang lalakbayin. Ang mga estudyante ay nakaramdam na ng gutom. Wala naman silang nadaraanang puno na may bunga para makapitas sila ng makakain. Dalawang batis na ang kanilang dinaanan. Uminom silang lahat sa dalawang batis. Napawi naman ang kanilang uhaw. Ang hindi langnawala ay ang nararamdaman nilang matinding gutom.
Alam nilang ang kanilang guro ay mayroong kapangyarihan. Kung gugustuhin nitoay maaari itong makagawa ng pagkain para sa kanilang lahat. Kaya laking pasasalamat nila ng huminto sa paglakad ang kanilang guro at humarap sakanilang lahat
Nagdamputan naman ang mag estudyante. Mayroong dumampot ng malaki at mayroong maliit. Ang hindi alam ng guro maging nila Juan, Pedro at Samuel ay may mga kaklase silang naiinis na. Isa na rito si Islaw.
Sainis ni Islaw ay isang maliit na bato ang kanyang kinuha, dinala at lihim nanatatawa sya sa kanyang sarili dahil ang kanyang mga kasama ay naglalakihangbato ang kinuha at dinala.
Malayopa ang ating lalakbayin.Kailangang magkaroon tayo ng panibagong lakas. Dumampot kayong tig-i-tig-isang bato at dalhin ninyo,
nagugutom na nga kami ay paghahanapin at pagdadalhinpa kami ng mga bato.
Pagsapit nila sa isang batis ay sinabi ng guro namagpapahinga muna sila doon at kakain.
Sa isang pitik ng daliri ng guro ay naging tinapay nga ang mga batong dinala ngbawat isa. Sising-sisi si Islaw dahil sa pinakamaliit ang dala niyangbato.
Magpahinga muna tayo dito. Dito na rin tayo kakain.
Pedro,sabihin mo na kaya kay mam na gamitin na ang kanyang mahika para maibsan angating gutom.
san po tayo kukuha ng kakainin?
Iyang mga batong pinadala ko sa inyo ay gagawin kong tinapay. Iyan ang magigingpagkain ninyo.
Nakakainggitnaman sila ang lalaki ng tinapay nila.
I
kaw kasi, hindi mo sinunod ang sinabi ni mam.