Noong unang panahon, sa isang malayong kagubatan ng Pilipinas, may isang magandang diwata ng kagubatan na nagngangalang Daluyan. Si Daluyan ay kilala sa buong kagubatan dahil sa kanyang kabutihan at pagmamahal sa kalikasan.
sang araw, habang si Daluyan ay naglalakad-lakad sa kagubatan, natagpuan niya ang isang napakalungkot na puno ng puno. Ang punong ito ay si Kausap, ang punong-gubat ng mga puno sa kagubatan. Ipinakita ni Kausap kay Daluyan ang kanyang malalalim na pasa at sugat. Ipinagtapat ni Kausap na siya ay napinsala dahil sa malalakas na bagyo na dumating kamakailan.
isang araw, habang si Daluyan ay naglalakad-lakad sa kagubatan, natagpuan niya ang isang napakalungkot na puno ng puno. Ang punong ito ay si Kausap, ang punong-gubat ng mga puno sa kagubatan. Ipinakita ni Kausap kay Daluyan ang kanyang malalalim na pasa at sugat. Ipinagtapat ni Kausap na siya ay napinsala dahil sa malalakas na bagyo na dumating kamakailan.
Ano ang aking magagawa upang makatulong sayo?
Ang aking tanging hangarin ay magkaroon ng isang mapanatag at komportableng lugar para makapagpahinga