Noong araw sa isang liblib na nayon, may mag-ina, si Aling Rosa at Juan na nakatira sa tabi ng gubat.
Sa paglipas ng panahon, mabilis na tumanda si Aling Rosa at si Juan naman ay naging isang makisig at masipag na binata.
Ako si Juan.Napakaganda mong binibini! Maaari ko bang malaman ang iyong pangalan? at ikaw ay maligawan?
O anak, ginabi ka yata ng uwi ngayon, hindi mo na ako nasamahang magdasal.
Dahil sa panunuyo kay Helena, gabi na nakaka-uwi si Juan, hindi na inakakasama sa orasyon at natutong magsinungaling sa kaniyang ina.
Juan, lagi tayong magdarasal at mag-oorasyon bago sumapit ang dilim.
Opo Inay, tatandaan ko po.
Pasensya na po, Inay! Nahirapan po kasi ako maghanap ng mga prutas.
Nang dumating si Juan sa kanilang bahay ay agad siyang niyaya ni Aling Rosa na mag-orasyon.
Dumalas ang pagtatagpo ni Juan at Helena. Nahulog ng husto ang damdamin ni Juan sa dalaga.
Hanggang ngayon ay hindi ko pa nararamdaman na tunay ang pag-ibig mo sa akin, kaya nagpasya ako na ito na ang huli nating pagkikita.
Kailangan kong gawin ang gusto ni Helena dahil mahal ko siya.
At biglang hinugot ni Juan ang itak at inundayan si Aling Rosa sa likod.
“Ngunit, bakit? Sabihin mo, paano ko mapapatunayan sa iyo na tunay ang aking pag-ibig. Sabihin mo at kahit ano ay gagawin ko.
Maniniwala lamang ako sa pag-ibig mo, kung dadalhin mo sa akin ang puso ng iyong ina na nasa iyong mga palad!
Anak, bakit? Ngunit anupaman ang iyong dahilan ay napatawad na kita. Ngunit humingi ka ng tawad sa Diyos! Napakalaking kasalanan ang nagawa mo.
Mula sa malayo ay natanaw ni Juan si Helena na humahalakhak papalapit. Nasindak siya ng makita niyang isa pala itong mapangit na eng kanto. Sa takot ay gumapang si Juan papanhik sa bahay hanggang makarating sa kisame.
Sa labis na katuwaan ng engkanto, naging iba't ibang uri ito ng kulisap at insekto, agad kinain ito ng butiking si Juan. Hindi na muling nakabalik sa dating anyo ang engkanto at nagtago na lamang.
Diyos ko po, Inay! Patawarin n'yo ako.
Kasabay niyon ay bigla na lamang nagbago ang anyo ni Juan. Siya ay naging isang maliit na hayop na may buntot. Si Juan ay naging kauna-unahang butiki sa daigdig.
At bilang pag-alala sa kaniyang ina, sinasabing si Juan at sumunod pang lahing butiki ay patuloy na bumababa sa lupa bago dumilim upang mag-orasyon. At hanggang ngayon ay patuloy pa rin nilang kinakain ang mga kulisap na akala nila'y engkanto.
AARAL: Huwag magsinungaling sa magulang, alam nila ang nakabubuti sa atin. Dakila ang pagmamahal nila kaya dapat lamang suklian ng mga anak.