Isang guro na tinatawag na Mabuti ng kanyang mga estudyante dahil hilig niyang sambitin ang "mabuti" sa kanyang mga sinasabi.
"Mabuti,...ngayo'y magsisimula na tayo sa araling ito..."
Mabuti.....
"Mabuti nama't umabot tayo sa bahaging ito..."
Mabuti.....
Natuklasan ni Fe, na kasalukuyang nakaburol ang asawa ngunit hindi sa tinitirhan ni Mabuti.
Simula noon, si Fe ay nagkaroon ng matinding damdamin sa pagtuklas sa suliranin ni Mabuti na pilit ikinukubli ng guro.
Marami rin siyang kuwentong mabuti, kabilang ang kuwento ng kaniyang anak na nais niyang maging doktor.
Narinig ng guro ang sinabing iyon ng batang lalaki. At siya’y nagsalita.
Namatay ang asawang doktor ng guro at doon nito nalamang hindi siya ang orihinal na asawa. Lubos na naunawaan at nabatid ni Fe ang lahat at iyon ang nagpagaan ng damdamin nito.
Natuklasan ni Fe, na kasalukuyang nakaburol ang asawa ngunit hindi sa tinitirhan ni Mabuti.
Maya-maya pa ay naiyak na rin si Mabuti. Nabanggit niyang mabuti na lamang ay mayroon siyang kasamang umiyak. Nalaman ni Fe na kahit ang isang guro ay mayroon ding suliranin.
.
"UMUWI KA NA, SALING. BAYAAN MO NA...UMUWI KA NA ANAK. HUWAG KA NANG MAGSASABI...."
Sa pagkabigla at pagkakilabot sa narinig nay nakuha parin niyang ngumiti bagamat pilit. Ilang araw din ang itinagal ng pagkamutla ng kanyang mukha.
"Gaya ng kanyang ama!"
"Oo gaya ng kanyang ama."
Lubos na naunawaan at nabatid ng mag-aaral na naging malapit kay Mabuti ang lahat at iyon ang nagpagaan ng damdamin nito.