Unknown Story
Storyboard Tekst
- Farida 28 ετών Αφγανιστάν
- Όταν πρωτομπήκα στη βάρκα, είχα χάσει τη φωνή μου από τον φόβο. Και τα παιδιά μου φοβόντουσαν και δεν μπορούσα να τα βοηθήσω. Αλλά και οι μεγάλοι έκλαιγαν και φώναζαν: ο ένας ότι έχασε το παιδί του, ο άλλος ότι πονούσε το πόδι του… Η μικρή μου κόρη έκλαιγε από τη στιγμή που μπήκαμε στη βάρκα μέχρι τη στιγμή που κατεβήκαμε.
- Ο διακινητής σκεφτόταν να μας ρίξει στη θάλασσα, για να πάρει τη βάρκα και να φύγει. Αλλά το λιμενικό τη σταμάτησε και τον συνέλαβαν. Εγώ, μαζί με δύο παιδιά, δεν είχα προλάβει να κατέβω και η θάλασσα μας τράβηξε μέσα μαζί με τη βάρκα. Αν δεν ήταν οι λιμενικοί να με τραβήξουν με ένα σκοινί, θα με είχε πάρει η θάλασσα μαζί με τα παιδιά και θα είχαμε πνιγεί. Φοβήθηκα πάρα πολύ. Όταν βγήκαμε στη στεριά δεν έβλεπα την Khalida, ούτε εκείνη με έβλεπε. Κάποιος την είχε πήρε αγκαλιά να τη σώσει και εκείνη φώναζε: «Η μαμά μου… Πού είναι η μαμά μου;» Μετά ήρθε το ασθενοφόρο και με πήρε. Μου έβαλαν οξυγόνο, δεν μπορούσα να αναπνεύσω από το σοκ.
- Εδώ είμαστε ασφαλείς. Είμαι χαρούμενη με τον σύζυγό μου, που φροντίζει και τα πέντε παιδιά και δεν τα ξεχωρίζει. Και εμένα με προσέχει. Επειδή ξέρει τον πόνο που έχω περάσει, θέλει να είμαι χαρούμενη.
Over 30 millioner Storyboards oprettet