komiks
Текст на Статията
- Zbrodnia to niesłychana, Pani zabija Pana
- Więc ci nie żal rozboju, ale tylko strach kary? Idźże sobie w pokoju, rzuć bojaźń, rozjaśń lica, wieczna trwa tajemnica. Bo takie sądy Boże, iż co ty zrobisz skrycie, mąż tylko wydać może; a mąż twój stracił życie.
- Pustelniku, zabiłam męża!!!
- Nieboszczyk? Co? Wasz tato? Został w lesie za dworem, powróci dziś wieczorem.
- Mamo, mamo!A gdzie został nasz tato?
- Nieboszczyk brat, rok temu na wojnie zginął.
- -A witajże, czy zdrowa? Witajże nam bratowa gdzie brat?
- Córko, nie masz zbrodni bez kary, lecz jeśli szczera skrucha, zbrodniarzów Pan Bóg słucha. Znam ja tajnie wyroku, miłą ci rzecz obwieszczę; choć mąż zginął od roku, ja go wskrzeszę dziś jeszcze.
- Ach, jak pogodzić braci? Chcą mojej ręki oba; Ten i ten się podoba, lecz kto Weźmie? Kto straci?
- Kłócą się źli młodzieńce, ten mówi, ten zaprzecza; dobyli z pochew miecza; wszczyna się srogi bój, szarpią do siebie wieńce:
- Tyś moja, mój kwiat! Między liliji kręgi uplotem wstążek zwój, to znak, to moje wstęgi! To mój, to mój, to mój!
- Wtem drzwi kościoła trzasły, wiatr zawiał, świece zgasły, wchodzi osoba w bieli, znana zbroja, staje, wszyscy zadrżeli, staje patrzy ukosem.
Над 30 милиона създадени разкадровки