Търсене

ofw story

Копирайте този Storyboard СЪЗДАЙТЕ СВОЙ СОБСТВЕН
Create your own at Storyboard That

Mabuti naman pinsan. Excited nga ako habang pasakay sa eroplano dahil nasasabik akong makita kayong muli.

Maligayang pagdating muli dito sa pilipinas Ate Sugar! kumusta naman ang iyong biyahe papunta rito?

Ahh ganon ho ba, nais ko sanang itanong ang inyong kuwento kung ano ang iyong karanasan sa US at kung ano ang nag udyok sa inyo na manatili at makipagsapalaran doon.

Well, magiging mahaba-haba ang ating pag-uusap nito pinsan hehehe...

Oo nga, mukhang mapapainom tayo ng marami nito hahahaha

Noong panahong iyon, nag-aaral paba sa kolehiyo si ate pickle ?

Noon, ako ay guro dito sa pilipinas at aking aaminin na hindi masyadong malaki ang aking sahod kaya nag aplika ako sa isang agency upang makakuha ng puwesto bilang isang guro sa Estados Unidos.

Tama, at pinangangambahan ko pa nga ang aking desisyon sa pag alis ko dito

Oo, sa katunayan nga ay nahihirapan na si inay sa pagpapaaral kay bunso kaya doon ko naisip na magtrabaho na lamang sa ibang bansa upang mas guminhawa ang aming pamumuhay dito.

Ohh....so iyon pala ang nag-udyok sayo na lumiban dito sating bansa....

Bakit naman po?

Nag-aalala ako na baka hindi maaayon ang aking plano sa pagpunta ko sa uS, baka maghirap pa rin ako roon at hindi ko masusustentohan sila inay at bunso.

At ano naman po ang nakapagbago ng iyong isip?

Inisip ko nalang ang kapakanan ng aking pamilya at sinuko ko nalang sa panginoon ang aking kinabukasan. Patuloy akong nagdarasal sa kanya hanggang nakarating na ako sa ibang bansa.

Mabuti naman po ay sinunod niyo ang sa tingin mo'y makabubuti sa inyong pamilya

Inilagay ko nalang sa aking isipan ang kapakanan ng mga mahal ko sa buhay na naiwan sa pilipinas.

Naranasan niyo rin po bang ma-homesick sa inyong pamilya? o dito sa pilipinas mismo?

Aba'y syempre. HIndi talaga maiiwasan ang pagkalungkot at pagkamiss dito sa pinas. Sa unang taon ko roon ay labis ang aking pagkalungkot dahil hindi ko kaama ang aking pamilya sa mga okasyong nakasanayan kong ipagdiwang kagaya ng mga kaarawan, pasko at bagong taon.

Ano naman po ang inyong ginawa sa panahong iyon? Ano ang inyong ginawang remedyos sa pagkalungkot?

Mabuti nalang ay nakahanap ako ng mga kaibigan dito , ang iba pa nga ay mga kababayan rin natin na pilipino. Natulungan nila akong magpatuloy sa aking laban doon.

At saka unti-unti ko nang nakikita ang mga bunga ng aking pagsusumikap dahil nakapagtapos na si bunso at nagiging maginhawa na ang sitwasyon nila inay sa pinas. Mga sulat lamang nila ang nagpapasaya sa akin noon.

Aba'y nakaka-inspire naman po ang iyong kwento ate! Lahat talaga ng mga ninanais natin para sa ating kinabukasan ay talagang matutupad talaga basta pagsasamahan lang natin ng pagsisikap at determinasyon

Ako'y sang-ayon sa iyong sinabi pinsan! Samahan mo na rin ang panalangin at pagtitiwala sa ating maykapal. Palagi siyang nakabantay sa atin at ang kanyang plano para sa atin ay magdudulot ng kaginhawaan at kadalisayan sa ating buhay.

Tama po kayo. Marami pong salamat sa pagbabahagi ng iyong istorya na nakapagbibigay sa akin ng inspirasyon para magsumikap sa buhay, at nais ko po sanang ibigay ang sulat na ito bilang pasasalamat at pagpapahalaga sa iyong sakripisyo at pagsisiikap bilang isang OFW. Sana po ay magustuhan ninyo ito!

Nako! Maraming salamat pinsan...Ang iyong sulat ay nagpapasaya naman sa aking puso. Pahahalagahan ko ito at palaging tatandaan ang iyong napakataos pusong regalo para sa akin!

Create your own at Storyboard That

Mabuti naman pinsan. Excited nga ako habang pasakay sa eroplano dahil nasasabik akong makita kayong muli.

Maligayang pagdating muli dito sa pilipinas Ate Sugar! kumusta naman ang iyong biyahe papunta rito?

Ahh ganon ho ba, nais ko sanang itanong ang inyong kuwento kung ano ang iyong karanasan sa US at kung ano ang nag udyok sa inyo na manatili at makipagsapalaran doon.

Well, magiging mahaba-haba ang ating pag-uusap nito pinsan hehehe...

Oo nga, mukhang mapapainom tayo ng marami nito hahahaha

Noong panahong iyon, nag-aaral paba sa kolehiyo si ate pickle ?

Noon, ako ay guro dito sa pilipinas at aking aaminin na hindi masyadong malaki ang aking sahod kaya nag aplika ako sa isang agency upang makakuha ng puwesto bilang isang guro sa Estados Unidos.

Tama, at pinangangambahan ko pa nga ang aking desisyon sa pag alis ko dito

Oo, sa katunayan nga ay nahihirapan na si inay sa pagpapaaral kay bunso kaya doon ko naisip na magtrabaho na lamang sa ibang bansa upang mas guminhawa ang aming pamumuhay dito.

Ohh....so iyon pala ang nag-udyok sayo na lumiban dito sating bansa....

Bakit naman po?

Nag-aalala ako na baka hindi maaayon ang aking plano sa pagpunta ko sa uS, baka maghirap pa rin ako roon at hindi ko masusustentohan sila inay at bunso.

At ano naman po ang nakapagbago ng iyong isip?

Inisip ko nalang ang kapakanan ng aking pamilya at sinuko ko nalang sa panginoon ang aking kinabukasan. Patuloy akong nagdarasal sa kanya hanggang nakarating na ako sa ibang bansa.

Mabuti naman po ay sinunod niyo ang sa tingin mo'y makabubuti sa inyong pamilya

Inilagay ko nalang sa aking isipan ang kapakanan ng mga mahal ko sa buhay na naiwan sa pilipinas.

Naranasan niyo rin po bang ma-homesick sa inyong pamilya? o dito sa pilipinas mismo?

Aba'y syempre. HIndi talaga maiiwasan ang pagkalungkot at pagkamiss dito sa pinas. Sa unang taon ko roon ay labis ang aking pagkalungkot dahil hindi ko kaama ang aking pamilya sa mga okasyong nakasanayan kong ipagdiwang kagaya ng mga kaarawan, pasko at bagong taon.

Ano naman po ang inyong ginawa sa panahong iyon? Ano ang inyong ginawang remedyos sa pagkalungkot?

Mabuti nalang ay nakahanap ako ng mga kaibigan dito , ang iba pa nga ay mga kababayan rin natin na pilipino. Natulungan nila akong magpatuloy sa aking laban doon.

At saka unti-unti ko nang nakikita ang mga bunga ng aking pagsusumikap dahil nakapagtapos na si bunso at nagiging maginhawa na ang sitwasyon nila inay sa pinas. Mga sulat lamang nila ang nagpapasaya sa akin noon.

Aba'y nakaka-inspire naman po ang iyong kwento ate! Lahat talaga ng mga ninanais natin para sa ating kinabukasan ay talagang matutupad talaga basta pagsasamahan lang natin ng pagsisikap at determinasyon

Ako'y sang-ayon sa iyong sinabi pinsan! Samahan mo na rin ang panalangin at pagtitiwala sa ating maykapal. Palagi siyang nakabantay sa atin at ang kanyang plano para sa atin ay magdudulot ng kaginhawaan at kadalisayan sa ating buhay.

Tama po kayo. Marami pong salamat sa pagbabahagi ng iyong istorya na nakapagbibigay sa akin ng inspirasyon para magsumikap sa buhay, at nais ko po sanang ibigay ang sulat na ito bilang pasasalamat at pagpapahalaga sa iyong sakripisyo at pagsisiikap bilang isang OFW. Sana po ay magustuhan ninyo ito!

Nako! Maraming salamat pinsan...Ang iyong sulat ay nagpapasaya naman sa aking puso. Pahahalagahan ko ito at palaging tatandaan ang iyong napakataos pusong regalo para sa akin!

Create your own at Storyboard That

Mabuti naman pinsan. Excited nga ako habang pasakay sa eroplano dahil nasasabik akong makita kayong muli.

Maligayang pagdating muli dito sa pilipinas Ate Sugar! kumusta naman ang iyong biyahe papunta rito?

Ahh ganon ho ba, nais ko sanang itanong ang inyong kuwento kung ano ang iyong karanasan sa US at kung ano ang nag udyok sa inyo na manatili at makipagsapalaran doon.

Well, magiging mahaba-haba ang ating pag-uusap nito pinsan hehehe...

Oo nga, mukhang mapapainom tayo ng marami nito hahahaha

Noong panahong iyon, nag-aaral paba sa kolehiyo si ate pickle ?

Noon, ako ay guro dito sa pilipinas at aking aaminin na hindi masyadong malaki ang aking sahod kaya nag aplika ako sa isang agency upang makakuha ng puwesto bilang isang guro sa Estados Unidos.

Tama, at pinangangambahan ko pa nga ang aking desisyon sa pag alis ko dito

Oo, sa katunayan nga ay nahihirapan na si inay sa pagpapaaral kay bunso kaya doon ko naisip na magtrabaho na lamang sa ibang bansa upang mas guminhawa ang aming pamumuhay dito.

Ohh....so iyon pala ang nag-udyok sayo na lumiban dito sating bansa....

Bakit naman po?

Nag-aalala ako na baka hindi maaayon ang aking plano sa pagpunta ko sa uS, baka maghirap pa rin ako roon at hindi ko masusustentohan sila inay at bunso.

At ano naman po ang nakapagbago ng iyong isip?

Inisip ko nalang ang kapakanan ng aking pamilya at sinuko ko nalang sa panginoon ang aking kinabukasan. Patuloy akong nagdarasal sa kanya hanggang nakarating na ako sa ibang bansa.

Mabuti naman po ay sinunod niyo ang sa tingin mo'y makabubuti sa inyong pamilya

Inilagay ko nalang sa aking isipan ang kapakanan ng mga mahal ko sa buhay na naiwan sa pilipinas.

Naranasan niyo rin po bang ma-homesick sa inyong pamilya? o dito sa pilipinas mismo?

Aba'y syempre. HIndi talaga maiiwasan ang pagkalungkot at pagkamiss dito sa pinas. Sa unang taon ko roon ay labis ang aking pagkalungkot dahil hindi ko kaama ang aking pamilya sa mga okasyong nakasanayan kong ipagdiwang kagaya ng mga kaarawan, pasko at bagong taon.

Ano naman po ang inyong ginawa sa panahong iyon? Ano ang inyong ginawang remedyos sa pagkalungkot?

Mabuti nalang ay nakahanap ako ng mga kaibigan dito , ang iba pa nga ay mga kababayan rin natin na pilipino. Natulungan nila akong magpatuloy sa aking laban doon.

At saka unti-unti ko nang nakikita ang mga bunga ng aking pagsusumikap dahil nakapagtapos na si bunso at nagiging maginhawa na ang sitwasyon nila inay sa pinas. Mga sulat lamang nila ang nagpapasaya sa akin noon.

Aba'y nakaka-inspire naman po ang iyong kwento ate! Lahat talaga ng mga ninanais natin para sa ating kinabukasan ay talagang matutupad talaga basta pagsasamahan lang natin ng pagsisikap at determinasyon

Ako'y sang-ayon sa iyong sinabi pinsan! Samahan mo na rin ang panalangin at pagtitiwala sa ating maykapal. Palagi siyang nakabantay sa atin at ang kanyang plano para sa atin ay magdudulot ng kaginhawaan at kadalisayan sa ating buhay.

Tama po kayo. Marami pong salamat sa pagbabahagi ng iyong istorya na nakapagbibigay sa akin ng inspirasyon para magsumikap sa buhay, at nais ko po sanang ibigay ang sulat na ito bilang pasasalamat at pagpapahalaga sa iyong sakripisyo at pagsisiikap bilang isang OFW. Sana po ay magustuhan ninyo ito!

Nako! Maraming salamat pinsan...Ang iyong sulat ay nagpapasaya naman sa aking puso. Pahahalagahan ko ito at palaging tatandaan ang iyong napakataos pusong regalo para sa akin!

Create your own at Storyboard That

Mabuti naman pinsan. Excited nga ako habang pasakay sa eroplano dahil nasasabik akong makita kayong muli.

Maligayang pagdating muli dito sa pilipinas Ate Sugar! kumusta naman ang iyong biyahe papunta rito?

Ahh ganon ho ba, nais ko sanang itanong ang inyong kuwento kung ano ang iyong karanasan sa US at kung ano ang nag udyok sa inyo na manatili at makipagsapalaran doon.

Well, magiging mahaba-haba ang ating pag-uusap nito pinsan hehehe...

Oo nga, mukhang mapapainom tayo ng marami nito hahahaha

Noong panahong iyon, nag-aaral paba sa kolehiyo si ate pickle ?

Noon, ako ay guro dito sa pilipinas at aking aaminin na hindi masyadong malaki ang aking sahod kaya nag aplika ako sa isang agency upang makakuha ng puwesto bilang isang guro sa Estados Unidos.

Tama, at pinangangambahan ko pa nga ang aking desisyon sa pag alis ko dito

Oo, sa katunayan nga ay nahihirapan na si inay sa pagpapaaral kay bunso kaya doon ko naisip na magtrabaho na lamang sa ibang bansa upang mas guminhawa ang aming pamumuhay dito.

Ohh....so iyon pala ang nag-udyok sayo na lumiban dito sating bansa....

Bakit naman po?

Nag-aalala ako na baka hindi maaayon ang aking plano sa pagpunta ko sa uS, baka maghirap pa rin ako roon at hindi ko masusustentohan sila inay at bunso.

At ano naman po ang nakapagbago ng iyong isip?

Inisip ko nalang ang kapakanan ng aking pamilya at sinuko ko nalang sa panginoon ang aking kinabukasan. Patuloy akong nagdarasal sa kanya hanggang nakarating na ako sa ibang bansa.

Mabuti naman po ay sinunod niyo ang sa tingin mo'y makabubuti sa inyong pamilya

Inilagay ko nalang sa aking isipan ang kapakanan ng mga mahal ko sa buhay na naiwan sa pilipinas.

Naranasan niyo rin po bang ma-homesick sa inyong pamilya? o dito sa pilipinas mismo?

Aba'y syempre. HIndi talaga maiiwasan ang pagkalungkot at pagkamiss dito sa pinas. Sa unang taon ko roon ay labis ang aking pagkalungkot dahil hindi ko kaama ang aking pamilya sa mga okasyong nakasanayan kong ipagdiwang kagaya ng mga kaarawan, pasko at bagong taon.

Ano naman po ang inyong ginawa sa panahong iyon? Ano ang inyong ginawang remedyos sa pagkalungkot?

Mabuti nalang ay nakahanap ako ng mga kaibigan dito , ang iba pa nga ay mga kababayan rin natin na pilipino. Natulungan nila akong magpatuloy sa aking laban doon.

At saka unti-unti ko nang nakikita ang mga bunga ng aking pagsusumikap dahil nakapagtapos na si bunso at nagiging maginhawa na ang sitwasyon nila inay sa pinas. Mga sulat lamang nila ang nagpapasaya sa akin noon.

Aba'y nakaka-inspire naman po ang iyong kwento ate! Lahat talaga ng mga ninanais natin para sa ating kinabukasan ay talagang matutupad talaga basta pagsasamahan lang natin ng pagsisikap at determinasyon

Ako'y sang-ayon sa iyong sinabi pinsan! Samahan mo na rin ang panalangin at pagtitiwala sa ating maykapal. Palagi siyang nakabantay sa atin at ang kanyang plano para sa atin ay magdudulot ng kaginhawaan at kadalisayan sa ating buhay.

Tama po kayo. Marami pong salamat sa pagbabahagi ng iyong istorya na nakapagbibigay sa akin ng inspirasyon para magsumikap sa buhay, at nais ko po sanang ibigay ang sulat na ito bilang pasasalamat at pagpapahalaga sa iyong sakripisyo at pagsisiikap bilang isang OFW. Sana po ay magustuhan ninyo ito!

Nako! Maraming salamat pinsan...Ang iyong sulat ay nagpapasaya naman sa aking puso. Pahahalagahan ko ito at palaging tatandaan ang iyong napakataos pusong regalo para sa akin!

Create your own at Storyboard That

Mabuti naman pinsan. Excited nga ako habang pasakay sa eroplano dahil nasasabik akong makita kayong muli.

Maligayang pagdating muli dito sa pilipinas Ate Sugar! kumusta naman ang iyong biyahe papunta rito?

Ahh ganon ho ba, nais ko sanang itanong ang inyong kuwento kung ano ang iyong karanasan sa US at kung ano ang nag udyok sa inyo na manatili at makipagsapalaran doon.

Well, magiging mahaba-haba ang ating pag-uusap nito pinsan hehehe...

Oo nga, mukhang mapapainom tayo ng marami nito hahahaha

Noong panahong iyon, nag-aaral paba sa kolehiyo si ate pickle ?

Noon, ako ay guro dito sa pilipinas at aking aaminin na hindi masyadong malaki ang aking sahod kaya nag aplika ako sa isang agency upang makakuha ng puwesto bilang isang guro sa Estados Unidos.

Tama, at pinangangambahan ko pa nga ang aking desisyon sa pag alis ko dito

Oo, sa katunayan nga ay nahihirapan na si inay sa pagpapaaral kay bunso kaya doon ko naisip na magtrabaho na lamang sa ibang bansa upang mas guminhawa ang aming pamumuhay dito.

Ohh....so iyon pala ang nag-udyok sayo na lumiban dito sating bansa....

Bakit naman po?

Nag-aalala ako na baka hindi maaayon ang aking plano sa pagpunta ko sa uS, baka maghirap pa rin ako roon at hindi ko masusustentohan sila inay at bunso.

At ano naman po ang nakapagbago ng iyong isip?

Inisip ko nalang ang kapakanan ng aking pamilya at sinuko ko nalang sa panginoon ang aking kinabukasan. Patuloy akong nagdarasal sa kanya hanggang nakarating na ako sa ibang bansa.

Mabuti naman po ay sinunod niyo ang sa tingin mo'y makabubuti sa inyong pamilya

Inilagay ko nalang sa aking isipan ang kapakanan ng mga mahal ko sa buhay na naiwan sa pilipinas.

Naranasan niyo rin po bang ma-homesick sa inyong pamilya? o dito sa pilipinas mismo?

Aba'y syempre. HIndi talaga maiiwasan ang pagkalungkot at pagkamiss dito sa pinas. Sa unang taon ko roon ay labis ang aking pagkalungkot dahil hindi ko kaama ang aking pamilya sa mga okasyong nakasanayan kong ipagdiwang kagaya ng mga kaarawan, pasko at bagong taon.

Ano naman po ang inyong ginawa sa panahong iyon? Ano ang inyong ginawang remedyos sa pagkalungkot?

Mabuti nalang ay nakahanap ako ng mga kaibigan dito , ang iba pa nga ay mga kababayan rin natin na pilipino. Natulungan nila akong magpatuloy sa aking laban doon.

At saka unti-unti ko nang nakikita ang mga bunga ng aking pagsusumikap dahil nakapagtapos na si bunso at nagiging maginhawa na ang sitwasyon nila inay sa pinas. Mga sulat lamang nila ang nagpapasaya sa akin noon.

Aba'y nakaka-inspire naman po ang iyong kwento ate! Lahat talaga ng mga ninanais natin para sa ating kinabukasan ay talagang matutupad talaga basta pagsasamahan lang natin ng pagsisikap at determinasyon

Ako'y sang-ayon sa iyong sinabi pinsan! Samahan mo na rin ang panalangin at pagtitiwala sa ating maykapal. Palagi siyang nakabantay sa atin at ang kanyang plano para sa atin ay magdudulot ng kaginhawaan at kadalisayan sa ating buhay.

Tama po kayo. Marami pong salamat sa pagbabahagi ng iyong istorya na nakapagbibigay sa akin ng inspirasyon para magsumikap sa buhay, at nais ko po sanang ibigay ang sulat na ito bilang pasasalamat at pagpapahalaga sa iyong sakripisyo at pagsisiikap bilang isang OFW. Sana po ay magustuhan ninyo ito!

Nako! Maraming salamat pinsan...Ang iyong sulat ay nagpapasaya naman sa aking puso. Pahahalagahan ko ito at palaging tatandaan ang iyong napakataos pusong regalo para sa akin!

Create your own at Storyboard That

Mabuti naman pinsan. Excited nga ako habang pasakay sa eroplano dahil nasasabik akong makita kayong muli.

Maligayang pagdating muli dito sa pilipinas Ate Sugar! kumusta naman ang iyong biyahe papunta rito?

Ahh ganon ho ba, nais ko sanang itanong ang inyong kuwento kung ano ang iyong karanasan sa US at kung ano ang nag udyok sa inyo na manatili at makipagsapalaran doon.

Well, magiging mahaba-haba ang ating pag-uusap nito pinsan hehehe...

Oo nga, mukhang mapapainom tayo ng marami nito hahahaha

Noong panahong iyon, nag-aaral paba sa kolehiyo si ate pickle ?

Noon, ako ay guro dito sa pilipinas at aking aaminin na hindi masyadong malaki ang aking sahod kaya nag aplika ako sa isang agency upang makakuha ng puwesto bilang isang guro sa Estados Unidos.

Tama, at pinangangambahan ko pa nga ang aking desisyon sa pag alis ko dito

Oo, sa katunayan nga ay nahihirapan na si inay sa pagpapaaral kay bunso kaya doon ko naisip na magtrabaho na lamang sa ibang bansa upang mas guminhawa ang aming pamumuhay dito.

Ohh....so iyon pala ang nag-udyok sayo na lumiban dito sating bansa....

Bakit naman po?

Nag-aalala ako na baka hindi maaayon ang aking plano sa pagpunta ko sa uS, baka maghirap pa rin ako roon at hindi ko masusustentohan sila inay at bunso.

At ano naman po ang nakapagbago ng iyong isip?

Inisip ko nalang ang kapakanan ng aking pamilya at sinuko ko nalang sa panginoon ang aking kinabukasan. Patuloy akong nagdarasal sa kanya hanggang nakarating na ako sa ibang bansa.

Mabuti naman po ay sinunod niyo ang sa tingin mo'y makabubuti sa inyong pamilya

Inilagay ko nalang sa aking isipan ang kapakanan ng mga mahal ko sa buhay na naiwan sa pilipinas.

Naranasan niyo rin po bang ma-homesick sa inyong pamilya? o dito sa pilipinas mismo?

Aba'y syempre. HIndi talaga maiiwasan ang pagkalungkot at pagkamiss dito sa pinas. Sa unang taon ko roon ay labis ang aking pagkalungkot dahil hindi ko kaama ang aking pamilya sa mga okasyong nakasanayan kong ipagdiwang kagaya ng mga kaarawan, pasko at bagong taon.

Ano naman po ang inyong ginawa sa panahong iyon? Ano ang inyong ginawang remedyos sa pagkalungkot?

Mabuti nalang ay nakahanap ako ng mga kaibigan dito , ang iba pa nga ay mga kababayan rin natin na pilipino. Natulungan nila akong magpatuloy sa aking laban doon.

At saka unti-unti ko nang nakikita ang mga bunga ng aking pagsusumikap dahil nakapagtapos na si bunso at nagiging maginhawa na ang sitwasyon nila inay sa pinas. Mga sulat lamang nila ang nagpapasaya sa akin noon.

Aba'y nakaka-inspire naman po ang iyong kwento ate! Lahat talaga ng mga ninanais natin para sa ating kinabukasan ay talagang matutupad talaga basta pagsasamahan lang natin ng pagsisikap at determinasyon

Ako'y sang-ayon sa iyong sinabi pinsan! Samahan mo na rin ang panalangin at pagtitiwala sa ating maykapal. Palagi siyang nakabantay sa atin at ang kanyang plano para sa atin ay magdudulot ng kaginhawaan at kadalisayan sa ating buhay.

Tama po kayo. Marami pong salamat sa pagbabahagi ng iyong istorya na nakapagbibigay sa akin ng inspirasyon para magsumikap sa buhay, at nais ko po sanang ibigay ang sulat na ito bilang pasasalamat at pagpapahalaga sa iyong sakripisyo at pagsisiikap bilang isang OFW. Sana po ay magustuhan ninyo ito!

Nako! Maraming salamat pinsan...Ang iyong sulat ay nagpapasaya naman sa aking puso. Pahahalagahan ko ito at palaging tatandaan ang iyong napakataos pusong regalo para sa akin!

Create your own at Storyboard That

Mabuti naman pinsan. Excited nga ako habang pasakay sa eroplano dahil nasasabik akong makita kayong muli.

Maligayang pagdating muli dito sa pilipinas Ate Sugar! kumusta naman ang iyong biyahe papunta rito?

Ahh ganon ho ba, nais ko sanang itanong ang inyong kuwento kung ano ang iyong karanasan sa US at kung ano ang nag udyok sa inyo na manatili at makipagsapalaran doon.

Well, magiging mahaba-haba ang ating pag-uusap nito pinsan hehehe...

Oo nga, mukhang mapapainom tayo ng marami nito hahahaha

Noong panahong iyon, nag-aaral paba sa kolehiyo si ate pickle ?

Noon, ako ay guro dito sa pilipinas at aking aaminin na hindi masyadong malaki ang aking sahod kaya nag aplika ako sa isang agency upang makakuha ng puwesto bilang isang guro sa Estados Unidos.

Tama, at pinangangambahan ko pa nga ang aking desisyon sa pag alis ko dito

Oo, sa katunayan nga ay nahihirapan na si inay sa pagpapaaral kay bunso kaya doon ko naisip na magtrabaho na lamang sa ibang bansa upang mas guminhawa ang aming pamumuhay dito.

Ohh....so iyon pala ang nag-udyok sayo na lumiban dito sating bansa....

Bakit naman po?

Nag-aalala ako na baka hindi maaayon ang aking plano sa pagpunta ko sa uS, baka maghirap pa rin ako roon at hindi ko masusustentohan sila inay at bunso.

At ano naman po ang nakapagbago ng iyong isip?

Inisip ko nalang ang kapakanan ng aking pamilya at sinuko ko nalang sa panginoon ang aking kinabukasan. Patuloy akong nagdarasal sa kanya hanggang nakarating na ako sa ibang bansa.

Mabuti naman po ay sinunod niyo ang sa tingin mo'y makabubuti sa inyong pamilya

Inilagay ko nalang sa aking isipan ang kapakanan ng mga mahal ko sa buhay na naiwan sa pilipinas.

Naranasan niyo rin po bang ma-homesick sa inyong pamilya? o dito sa pilipinas mismo?

Aba'y syempre. HIndi talaga maiiwasan ang pagkalungkot at pagkamiss dito sa pinas. Sa unang taon ko roon ay labis ang aking pagkalungkot dahil hindi ko kaama ang aking pamilya sa mga okasyong nakasanayan kong ipagdiwang kagaya ng mga kaarawan, pasko at bagong taon.

Ano naman po ang inyong ginawa sa panahong iyon? Ano ang inyong ginawang remedyos sa pagkalungkot?

Mabuti nalang ay nakahanap ako ng mga kaibigan dito , ang iba pa nga ay mga kababayan rin natin na pilipino. Natulungan nila akong magpatuloy sa aking laban doon.

At saka unti-unti ko nang nakikita ang mga bunga ng aking pagsusumikap dahil nakapagtapos na si bunso at nagiging maginhawa na ang sitwasyon nila inay sa pinas. Mga sulat lamang nila ang nagpapasaya sa akin noon.

Aba'y nakaka-inspire naman po ang iyong kwento ate! Lahat talaga ng mga ninanais natin para sa ating kinabukasan ay talagang matutupad talaga basta pagsasamahan lang natin ng pagsisikap at determinasyon

Ako'y sang-ayon sa iyong sinabi pinsan! Samahan mo na rin ang panalangin at pagtitiwala sa ating maykapal. Palagi siyang nakabantay sa atin at ang kanyang plano para sa atin ay magdudulot ng kaginhawaan at kadalisayan sa ating buhay.

Tama po kayo. Marami pong salamat sa pagbabahagi ng iyong istorya na nakapagbibigay sa akin ng inspirasyon para magsumikap sa buhay, at nais ko po sanang ibigay ang sulat na ito bilang pasasalamat at pagpapahalaga sa iyong sakripisyo at pagsisiikap bilang isang OFW. Sana po ay magustuhan ninyo ito!

Nako! Maraming salamat pinsan...Ang iyong sulat ay nagpapasaya naman sa aking puso. Pahahalagahan ko ito at palaging tatandaan ang iyong napakataos pusong regalo para sa akin!

Create your own at Storyboard That

Mabuti naman pinsan. Excited nga ako habang pasakay sa eroplano dahil nasasabik akong makita kayong muli.

Maligayang pagdating muli dito sa pilipinas Ate Sugar! kumusta naman ang iyong biyahe papunta rito?

Ahh ganon ho ba, nais ko sanang itanong ang inyong kuwento kung ano ang iyong karanasan sa US at kung ano ang nag udyok sa inyo na manatili at makipagsapalaran doon.

Well, magiging mahaba-haba ang ating pag-uusap nito pinsan hehehe...

Oo nga, mukhang mapapainom tayo ng marami nito hahahaha

Noong panahong iyon, nag-aaral paba sa kolehiyo si ate pickle ?

Noon, ako ay guro dito sa pilipinas at aking aaminin na hindi masyadong malaki ang aking sahod kaya nag aplika ako sa isang agency upang makakuha ng puwesto bilang isang guro sa Estados Unidos.

Tama, at pinangangambahan ko pa nga ang aking desisyon sa pag alis ko dito

Oo, sa katunayan nga ay nahihirapan na si inay sa pagpapaaral kay bunso kaya doon ko naisip na magtrabaho na lamang sa ibang bansa upang mas guminhawa ang aming pamumuhay dito.

Ohh....so iyon pala ang nag-udyok sayo na lumiban dito sating bansa....

Bakit naman po?

Nag-aalala ako na baka hindi maaayon ang aking plano sa pagpunta ko sa uS, baka maghirap pa rin ako roon at hindi ko masusustentohan sila inay at bunso.

At ano naman po ang nakapagbago ng iyong isip?

Inisip ko nalang ang kapakanan ng aking pamilya at sinuko ko nalang sa panginoon ang aking kinabukasan. Patuloy akong nagdarasal sa kanya hanggang nakarating na ako sa ibang bansa.

Mabuti naman po ay sinunod niyo ang sa tingin mo'y makabubuti sa inyong pamilya

Inilagay ko nalang sa aking isipan ang kapakanan ng mga mahal ko sa buhay na naiwan sa pilipinas.

Naranasan niyo rin po bang ma-homesick sa inyong pamilya? o dito sa pilipinas mismo?

Aba'y syempre. HIndi talaga maiiwasan ang pagkalungkot at pagkamiss dito sa pinas. Sa unang taon ko roon ay labis ang aking pagkalungkot dahil hindi ko kaama ang aking pamilya sa mga okasyong nakasanayan kong ipagdiwang kagaya ng mga kaarawan, pasko at bagong taon.

Ano naman po ang inyong ginawa sa panahong iyon? Ano ang inyong ginawang remedyos sa pagkalungkot?

Mabuti nalang ay nakahanap ako ng mga kaibigan dito , ang iba pa nga ay mga kababayan rin natin na pilipino. Natulungan nila akong magpatuloy sa aking laban doon.

At saka unti-unti ko nang nakikita ang mga bunga ng aking pagsusumikap dahil nakapagtapos na si bunso at nagiging maginhawa na ang sitwasyon nila inay sa pinas. Mga sulat lamang nila ang nagpapasaya sa akin noon.

Aba'y nakaka-inspire naman po ang iyong kwento ate! Lahat talaga ng mga ninanais natin para sa ating kinabukasan ay talagang matutupad talaga basta pagsasamahan lang natin ng pagsisikap at determinasyon

Ako'y sang-ayon sa iyong sinabi pinsan! Samahan mo na rin ang panalangin at pagtitiwala sa ating maykapal. Palagi siyang nakabantay sa atin at ang kanyang plano para sa atin ay magdudulot ng kaginhawaan at kadalisayan sa ating buhay.

Tama po kayo. Marami pong salamat sa pagbabahagi ng iyong istorya na nakapagbibigay sa akin ng inspirasyon para magsumikap sa buhay, at nais ko po sanang ibigay ang sulat na ito bilang pasasalamat at pagpapahalaga sa iyong sakripisyo at pagsisiikap bilang isang OFW. Sana po ay magustuhan ninyo ito!

Nako! Maraming salamat pinsan...Ang iyong sulat ay nagpapasaya naman sa aking puso. Pahahalagahan ko ito at palaging tatandaan ang iyong napakataos pusong regalo para sa akin!

Преглед като слайдшоу
Storyboard That Characters Storyboard That

Създайте своя собствена Storyboard

Опитайте го безплатно!

Създайте своя собствена Storyboard

Опитайте го безплатно!

Текст на Статията

  • Ahh ganon ho ba, nais ko sanang itanong ang inyong kuwento kung ano ang iyong karanasan sa US at kung ano ang nag udyok sa inyo na manatili at makipagsapalaran doon.
  • Maligayang pagdating muli dito sa pilipinas Ate Sugar! kumusta naman ang iyong biyahe papunta rito?
  • Oo nga, mukhang mapapainom tayo ng marami nito hahahaha
  • Mabuti naman pinsan. Excited nga ako habang pasakay sa eroplano dahil nasasabik akong makita kayong muli.
  • Well, magiging mahaba-haba ang ating pag-uusap nito pinsan hehehe...
  • Noong panahong iyon, nag-aaral paba sa kolehiyo si ate pickle ?
  • Ohh....so iyon pala ang nag-udyok sayo na lumiban dito sating bansa....
  • Bakit naman po?
  • Tama, at pinangangambahan ko pa nga ang aking desisyon sa pag alis ko dito
  • Oo, sa katunayan nga ay nahihirapan na si inay sa pagpapaaral kay bunso kaya doon ko naisip na magtrabaho na lamang sa ibang bansa upang mas guminhawa ang aming pamumuhay dito.
  • Noon, ako ay guro dito sa pilipinas at aking aaminin na hindi masyadong malaki ang aking sahod kaya nag aplika ako sa isang agency upang makakuha ng puwesto bilang isang guro sa Estados Unidos.
  • Mabuti naman po ay sinunod niyo ang sa tingin mo'y makabubuti sa inyong pamilya
  • At ano naman po ang nakapagbago ng iyong isip?
  • Inilagay ko nalang sa aking isipan ang kapakanan ng mga mahal ko sa buhay na naiwan sa pilipinas.
  • Inisip ko nalang ang kapakanan ng aking pamilya at sinuko ko nalang sa panginoon ang aking kinabukasan. Patuloy akong nagdarasal sa kanya hanggang nakarating na ako sa ibang bansa.
  • Nag-aalala ako na baka hindi maaayon ang aking plano sa pagpunta ko sa uS, baka maghirap pa rin ako roon at hindi ko masusustentohan sila inay at bunso.
  • Ano naman po ang inyong ginawa sa panahong iyon? Ano ang inyong ginawang remedyos sa pagkalungkot?
  • Naranasan niyo rin po bang ma-homesick sa inyong pamilya? o dito sa pilipinas mismo?
  • At saka unti-unti ko nang nakikita ang mga bunga ng aking pagsusumikap dahil nakapagtapos na si bunso at nagiging maginhawa na ang sitwasyon nila inay sa pinas. Mga sulat lamang nila ang nagpapasaya sa akin noon.
  • Mabuti nalang ay nakahanap ako ng mga kaibigan dito , ang iba pa nga ay mga kababayan rin natin na pilipino. Natulungan nila akong magpatuloy sa aking laban doon.
  • Aba'y syempre. HIndi talaga maiiwasan ang pagkalungkot at pagkamiss dito sa pinas. Sa unang taon ko roon ay labis ang aking pagkalungkot dahil hindi ko kaama ang aking pamilya sa mga okasyong nakasanayan kong ipagdiwang kagaya ng mga kaarawan, pasko at bagong taon.
  • Tama po kayo. Marami pong salamat sa pagbabahagi ng iyong istorya na nakapagbibigay sa akin ng inspirasyon para magsumikap sa buhay, at nais ko po sanang ibigay ang sulat na ito bilang pasasalamat at pagpapahalaga sa iyong sakripisyo at pagsisiikap bilang isang OFW. Sana po ay magustuhan ninyo ito!
  • Aba'y nakaka-inspire naman po ang iyong kwento ate! Lahat talaga ng mga ninanais natin para sa ating kinabukasan ay talagang matutupad talaga basta pagsasamahan lang natin ng pagsisikap at determinasyon
  • Nako! Maraming salamat pinsan...Ang iyong sulat ay nagpapasaya naman sa aking puso. Pahahalagahan ko ito at palaging tatandaan ang iyong napakataos pusong regalo para sa akin!
  • Ako'y sang-ayon sa iyong sinabi pinsan! Samahan mo na rin ang panalangin at pagtitiwala sa ating maykapal. Palagi siyang nakabantay sa atin at ang kanyang plano para sa atin ay magdudulot ng kaginhawaan at kadalisayan sa ating buhay.
Над 30 милиона създадени разкадровки
Без Изтегляния, без Кредитна Карта и без Регистрация, за да Опитате!
Storyboard That Family

Използваме бисквитки, за да получите най-доброто изживяване, Политика за поверителност