Ipagdasal na lang natin na sana ay ligtas siya sa kasalukuyan.
Пързалка: 3
Noong Sabado...
ALIS! ALIS!ITIGIL NINYO ANG KAGULOHAN NA IYAN!
AWW! AWW!
AWWW! AWWW!
Пързалка: 4
Nakarinig si Ka Bote ng ungol ng isang asong tila nagmamakaawa. Tinakbohan niya ito at agad na sinubukang salbahin upang hindi ito mahulog sa bangin. Ngunit sa kasamaang palad hindi napansin ni Ka Bote na mahina ang lupang kanyang tinatapakan.
Пързалка: 5
Syempre naman, sayang at wala na siya, mabait pa naman siya sa mga hayop.
Naalala mo pa ba si Ka Bote?
Naalala mo pa ba si Ka Bote?
Hindi ko na siya gaano maalala.
Sa paglipas ng mga araw naging usap- usapan ang nangyari hanggang sa unti- unting nakalimutan
Пързалка: 6
Habang naglalakad si Ka Bote nakakita siya ng mga asong nagkakagulohan, kaya’t gamit ang bato at kahoy gumawa siya ng malakas na tunog upang pumunta ang mga aso sa kabilang direksyon.
Namangha ang lahat sa biglaang pagtubo ng isang maliit na halaman sa buong nayon. Ang halaman ay tinawag na “kabote” upang pagkilala sa kabayanihan ni Ka Bote. Ito rin ang pinagmulan ng salitang “kabotehan” ngunit sa ngayon ay nabago na ang baybay. Ang “o” ay napalitan ng “u” at ang “e” ay napalitan ng “i”, at dahil dito nabuo ang salitang kabutihan.