Alamat ng Rosas
Текст на Статията
- Noong unang panahon, may isang dalagang nag ngangalang Rosa. Bukodsa natatangingganda ay kilala rin ang dalaga na gagawin ang lahat upangmapatunayan ang tunayna pag-ibig.
- Ako si Rosa, isang magandang dalaga na nakatira sa malayong bayan ng Tarlac.
- Itutuloy parin natin ang ating kasal mahal ko.
- Nakatakdana noong ikasal ang dalaga ng matuklasan nyang may malubhang sakit si Mario,ang kanyang nobyo. Hindi naging hadlang ang sakit ni Mario upang matigil angkanilang kasal.
- Hindi maari mahal ko. Sapat na sa akin na mabaon ang iyong pagmamahal sa kabilang buhay
- Ako si Mario at mahal na mahal ko si Rosa ngunit mayroon akong malubhang sakit
- Gusto pa rin kita pakasalan Mario, kahit bilang na ang araw mo!
- Mahal ko, gustohin ko man ay di maari. Ikaw at ikaw lang ang mahal ko.
- Hindi sya umalis sa tabi ng asawa kahit anumang oras.Maging sa pag gising at pagtulog ni Mario ay mukha ni Rosa ang nasisilayan nito.
- ngiti ko ang masisilayan ni Mario sa pagmulat ng kanyang mata at ang baon niya sa pagtulog.
- Ang mga ngiti rin ni Rosa ang huling nasilayan ng asawa bago ito nalagutan ng hininga.
- Ang mga ngiti ko ang huling bagay na nasilayan ni Mario bago panawan ng hininga at ang ngiti ko ay hindi mapapawi kahit ngayon ay patay na siya
- Alam kong nasaan man si Mario ay ako lang ang babaing kanyang minahal. At alam ko rin na maghihintay siya sa akin para magkasama kami na hindi na maghihiwalay pa.
- Rosa, bakit hindi napapawi ang iyong ngiti kahit wala na si Mario?
- Mario
Над 30 милиона създадени разкадровки