Obrzęd Dziadów cz.II
نص القصة المصورة
-  Gdy zbliżała się północ, mieszkańcy pewnej wioski zebrali się w przycmentarnej kaplicy aby obchodzić Dziady
- Stańcie dokoła truny , żadnej lampy, żadnej świecy. W oknach zawieście całuny. Niech księżyca jasność blada szczelinami tu nie wpada. Tylko żwawo, tylko śmiało .
- Ciemno wszędzie, głucho wszędzie , co to będzie, co to będzie 
- Guślarz zaczął od wywołania duchów lekkich...
- Czego potrzebujesz, duszeczko, żeby się dostać do nieba ?
- .
- Prosimy gorczycy dwa ziarna
- OCH 
- Następnie przywołał ducha ciężkiego...
- Mów, czego trzeba duszy, aby się dostać do nieba?
- Do nieba?... bluźnisz daremnie... O nie! ja nie chcę do nieba; ja tylko chcę, żeby ze mnie prędzej się dusza wywlekła.
- Nagle głos zabrały ptaki i zaczęły oskarżać Złego Pana...
- Nie znałeś litości panie !
- Kiedy zniknął duch Złego Pana, pojawiła się Zosia...
- Darmo rączki ściąga biedna, Wraz ją spędzi wiatru tchnienie. Lecz nie płacz piękna dziewico! Jeszcze musisz sama jedna latać z wiatrem przez dwa roki, a potem staniesz za niebieskim progiem.
- Niech podbiegą młodzieńce, niech mnie pochwycą za ręce, niechaj przyciągną do ziemi.
- Kiedy Guślarz miał zakończyć  obrzęd, nagle pojawiło się Widmo...
- Po kim ty nosisz żałobę? Cóż to! Nie mówisz i słowa ? Czegoż uśmiechasz się? czego? Co w nim widzisz wesołego?
تم إنشاء أكثر من 30 مليون من القصص المصورة