نص القصة المصورة
- Ang Palaka at ang Kalabaw
- Pagkataposng ilang araw na pag-ulan ay sumikat na ang araw. Maganda na ang panahon.Namasyal ang mga anak ni Inang Palaka sa tabi ng sapa.
- “Totoo? Malaki pa sa akin?” wika ng Inang Palaka. “Ako naang pinakamalaki sa lahat ng palaka.”
- “Talaga pong napakalaki”, patotoong muli ng mga anak napalaka. “Sumama po kayo sa amin nang inyong makita.”
- “Ina, nakakita kami ng napakalaking palaka!” sabay-sabay nasabi ng mga anak ng palaka.
- Itinuro ng mga anak na palaka ang nakitang kalabaw napatuloy na nanginginain ng damo.
- “Tingnan ninyo ako”, wika ng Inang Palaka sa mga anak.Huminga siya nang huminga upang palakihin ang kanyang sarili.
- Nakita nila ang isang kalabaw na nanginginain ng sariwangdamo. Sa tingin ng mumunting palaka ay napakalaking palaka ang kalabaw.Dali-dali silang umuwi at ibinalita ito sa kanilang ina.
- Muling huminga nang huminga ang Inang Palaka upangmadagdagan ang kanyang laki. At kanyang muling tinanong ang maliliit na palaka.
- “Malaki na ako ngayon kaysa sa kanya, hindi ba?”
- At sabay-sabay na pumunta ang mag-iinang palaka sa tabi ngsapa.
- Bog! narinig na putok ng mga anak ng palaka. At nakitanilang pumutok ang tiyan ng mahal nilang ina.
- “Hala, tayo na”, wika ng Inang Palaka. “Hindi ako naniniwalana mayroon pang palaka na mahigit ang laki kaysa sa akin.”
-
- “Sino ngayon ang higit na malaki sa aming dalawa?”
- “Malaki po ang aming nakitang palaka”, wika ng maliit napalaka. “Higit po siyang malaki kaysa sa inyo.”
-
- Hindipo, Ina”, sabay-sabay na namang sagot ng mga anak na palaka. “Ang laki po niyakaysa sa inyo.”
- “A, hindi! Ako ang pinakamalaking palaka. Tingnan ninyoako”, wika ng Inang Palaka at ubos-lakas siyang huminga nang huminga
-
- “Kaawa-awa naman si Inang Palaka!” wika ng mga anak napalaka. “Ayaw niyang mahigitan ng iba kaya siya nagdusa.”
تم إنشاء أكثر من 30 مليون من القصص المصورة